Но, жените си се жени, имаат слаба точка и пред таа слаба точка не ги затвораат устите, па нека пропадне и светот ако треба.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Им одржал говор, им рекол дека се добри луѓе, верни на туѓинците, ама едни на други понекогаш си се ѕверови.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Поздравувајќи се со отецот, директорката и одделенските раководители му се заблагодарија и се извинија за вревата - Деца си се деца! - а тој воздржано се насмевнуваше со крената десна рака - небаре благословуваа: „Да сте ми здрави и живи! Пак да ми дојдете!“ ***
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
- Што си се „расцимолила“ краво една? - праша штотуку станатата разбушавена Ана, за која пладнето секогаш беше доброутро.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Овие си се неговите, си рече.“ 258
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
И предци и потомци На Јордан Плевнеш Ноќва, вкопан во плочата на Сахара, во нејзините црвени африкати, осознавам дека има земји претерано неми, во кои нема што да се откопа - ни коска, ни писмо, ни прстен, осознавам, значи, дека има претерано неми земји кои сами себеси си се кучиња - чувари.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Премалена си од нејадење и од искачување наугоре. Секоја ден одиш... чекаш... се враќаш нажалена. Пердувче си се сторила... Ајде касни ! Од што сакаш - касни.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)