За нив се однесува познатата народна изрека во Германија: „Работи, работи и гледај куќа да си направиш“.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Дедо ти Ное го исфрлиле од ковчегот и си направил лотка од стар весник. Дај што ќе дадеш.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Сувата плунка ли ќе ни биде помошен материјал?
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
А денеска ќе чисти за сметка на едниот изгорен, се разбира бадијала за да си направи пат до својот ѕид каде ќе дупи.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Тука — во Полчишта — Толе се зближи со Трајка Брлета и со една — две лири пари си направи конак за да не паѓа в очи на власта кога ќе се враќа кај Јована.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Често, тие неколку лажички така се зафрлуваа што тој немаше со што да си направи кафе, и,во таквите случаи беше готов да направи скандал со што, всушност, си го оттргнуваше вниманието од она на што требаше да го сосредоточи.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
КАТА: (среќна). Поарно си направил што си ги донесол дома, и тоа злато.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Луди, безумни и неразумни времиња и во нив и луѓе кои од туѓата болка си направија широка и мека постела распослана врз тој тежок и ужасно болен, страшен и уништувачки удар што нѐ раздроби, откорна и разнебити...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Останете со нас, со Турција. Турција ќе ви даде автономија, ако ме разбираш, а потоа ако сте умни, можеби ќе си напрајте и своја држава.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Елза Триоле, сестрата на Лили Брик, онаа поради која Мајаковски од облаците си направи панталони, била позната европска интелектуалка, всушност, типична муза.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Та така, си дадовме збор преубав. Аирлија си направивме.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
ИЛИЈА: Добро си направил (му дава кутија со тутун да направи цигара и потоа го чита писмото).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
РИСТАЌИ: Не треба! Сега кир Николаќи нека го порача прстенот, в недела ќе си направиме строј и тогаш: и благо ќе лапнеме, и винце ќе се напиеме... (го чука Николаќија по рамото). Вака ли, кир Николаќи?
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
- Ќерко што си направила од себе, - се изненади мајка ѝ Светлана.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
И не ти треба диплома за бизнис менаџер за да си направиш план за инвестицијата, плус-минус бројот на свадби во годината, еднакво на профит.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Можете да замислите каква хигиена било тоа за нас, ама не можете да замислите каква екскурзија на мозокот сме си направиле зашто нашата прошетка од 12 чекори нѐ чинеше двојна доза од гинипралот, што во превод значеше дека срцето ти чука како лудо вљубено, телото ти скока како да ти е астрално до плафон, а, што е најстрашно, на дежурство на доктор кој ни во сон не сакаш да го погледнеш, а камоли да ти го погледне стомакот.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Ако си навежбан, немаш проблем: бицепси, листови на нозе и подготвеност со насмевка да дочекаш некој наркос, кој, и покрај силното обезбедување и камери успеал да се шмугне и да си направи спална соба на 6. меѓукат.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
И сфаќаш дека секогаш кога ти се нудат можности „боли глава“ не знаеш да си направиш избор, а да биде правилен, тој изборот.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Му ја стави раката на гради, мислеше само да го потурни за да си направи пат, но Богатин, иставајќи се наназад, сам од себе си падна, изгледа се засопна и падна.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Но Руса не се врати дома, кај своите; горе, над куќата Дамчески, на падините на Горник, си направи колиба од рошки и од ’рженица и тука се настани.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
- Многу деца си направил, вели Витомир, алал да ти се панталоните, - Панталоните не прават деца, му велам јас на Витомир.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Тоа Германците го имаат измислено за да ни земаат повеќе пари (Петрович сакаше да ги боцне Германците во секој згоден случај); а што се однесува до шинелот, изгледа, ќе мора да си направите нов.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Науми да си направи погреб на живоќе.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Магаре едно, мрзливец, за ништо неспособен, што, што си направил, бадијала го јадеш лебот, бездарник, - со најнавредливи зборови го удираше секој час, просто го газеше.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Постепено раната се затворила, но изгореното место си направило живи траги.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Еве, сега ќе цртам за приемниот испит, прво ќе го насликам портретот на баба ми, па твојот портрет и на крајот ќе си направам автопортрет.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Можат да разоткријат до најситни детали сѐ што си направил, рекол или помислил; но душата, чие функционирање претставува тајна и за тебе самиот, останува непробојна.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
- Си направив еден кавал - ликот твој го напишав - кој ќе свирам да те гледам - да те гледам - да те љубам - леле, моме, моја да си, - леле, моме, негалено - леле, моме, нељубено... извива кавалот милно, копнежливо - сега му е време, додека се готват тапанџијата и двајцата зурлаџии.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
- Ах, мама мија, што си направил тоа, човеку... - цврцна од пагурот за да се успокои од возбудата.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Бабата Петра си направи три пати крст на градите, мислеше никој не ја гледа, ама тоа не ѝ откина на мајка ѝ на Чана.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
И пак си направи сметка во умот: „А бре, будала попе.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
А бидејќи волната ѝ беше без пари, оти пак да не си направи и таа како тие песјачки солунките за ќерка си?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Заправо, секаде каде што Турците сакаа Јован гледаше за себе да си направи разонода и да земе по некоја и друга бела меџудија; „за да ѝ купи на „посестримата“ локум, чешел, огледало, та дури негде такцуам и в'нени шамии".
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— „Значи, сега Крсте ќе се заборче кај вујка си и после ќе му ги одработува“ — Ц'к, ц'к!“ — си направи таа и му рече да не заима.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Јок „ти толку најде толку да дајш", јок „не најду толку, не давам волку", — ќе си направиме омразиа меѓу нас.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Стале веќе си направи колипка и си ја зеде егуменската должност.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Прибирајќи ги есено време коњите, Вите видел убави орници со богата паша, па една есен си направил нешто меќанец — колипка — во полите на овие високи планини, презимувал, а пролетта си ги дотерал и овците и говетцата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Откако го обележа местото каде што ќе му биде гробот и приготви камења да си направи споменик, почесто навраќаше во гробиштата.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Во старо време, којзнае пред колку години во тоа место прв си направил куќичка овчарот дедо Мацко.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Со шумски јаготки во џебовите
со здравец во мислите
и планински воздух во срцата,
ќе си направите ли муабет со овие стихови
како што правите со буките и изворите
Вие кои никогаш не сте ѝ биле туѓи нејзе,
самата себеси што си е туѓа
и заумна?
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Во Перт има еден Преспанец кој како и сите добри домаќини си направил куќа чардаклија за од чардак севезден да ги пули ѕвездите како низ трепети му испраќаат ишарети од родниот крај што само тој ги разбира.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Треба да најдеме време да го обоиме сонот и животот, не црно бел, туку со сите колоритни бои и нијанси, Да си направиме свое интимно светилиште и да не дозволиме да ни биде украден сонот и животот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Порешително од кога и да е, цврсто да застанеме на земја, да ги сублимираме животните вредности и да пронајдеме хармонија во душата и рамнотежа во просторот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Така си направи најцврста ограда за терасата.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Другарките ме гледаат и се преправаат дека не сум ужасна глетка, иако во очите им гледам нешто помеѓу страв и љубопитност, дури и доза на ситење поради тоа што тие немаат фаличен орган на лицето.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Јас сум исто толку грда како него со мојот завој и личи како да се гледаме во огледало, како да сме си направиле гнасно-убави двојници.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Си направиле ѕвечалчиња и ми мавтаат ко со ордени. Ме поздравуваат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Знаев дека таков нарцисоиден Егоманијак нема шанси да се самоубие, иако на моменти паднав толку во искушение, па речиси ќе си направев грев на душата, па ќе посакав вистински да го стори тоа.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Си направи потоа дедо Гога убава куќа со широки соби и балкон, купи за себе високи рибарски чизми, а за бабата шарена шамија и везени папучи, и си заживееја двајцата убаво и среќно.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Го следев јас него, ќе се врати од училиште, ќе си направи еден голем сендвич, ќе го излапа набрзина и ќе се затвори во собата.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)