Ами зошчо пак да се страма, неоти нешчо и реку, неоти нешчо и стори?“ — Не можеше да си даде никаков одговор.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ним им се случи та, да не можат да си дадат ответ пред жителите од околните населби кога за непрокопсаноста на Благуна ги прекоруваа: тие кои највисоко го вееја знамето против сите завојувачи, неми остануваа во таквите незаслужени напади.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
А во тоа, во неспоменувањето на Благуна и на целата таа историја во врска со неа, жителите на Потковицата свесно и намерно ја сокриваат и својата вина, во себеси и пред себеси признаваа дека и нејзе и на сиот сој Јанчески им нанесоа голема неправда.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Тие си дадоа отчет од улогата на Србија во македонското прашање досега и за иднина, затоа и ним им припаѓа честа да се создавачи на националниот сепаратизам сред Македонците.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Имајќи ја предвид таа критика за потребата и целесообразноста на нашево овдешно друштво, ние сме должни да си дадеме точен отчет за причините што го предизвикаа неговото образување.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Откако ќе „поведе со еден спрема нула“, може без проблем да си даде и автогол за резултатот да се изедначи.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Кој е тој и како си дава право да осудува.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
И ова беше еден нов вид дарежливост во неговото искуство, едно губење на своето себе што значеше себедополнување, давање за да ти се врати, ако повеќе си дал, повеќе си добил.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
А јас стоев здрвена со стегнати вилици, решена веднаш да си дадам отказ.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
А кој татко не слуша, Костадине, та и јас да не го послушам?....
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
СИМКА: Риза сум дала, Костадине!... КОСТАДИН: Ако си дала риза, срце уште не си дала!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Всушност, се покажало дека уште пред формирањето на Сарафовиот комитет, офицерите замешани во комитетските работи, на чело со генерал Иван Цончев, тајно од Делчев и Ѓорче Петров, зеле решение да работат за преземање на Македонската револуционерна организација и на нејзиниот ЦК од офицери, а кога ќе се постигнело тоа, Цончев требало да си даде оставка во бугарската армија за да го преземе претседателството на Врховниот комитет и да крева востание во Македонија.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Не можам да сфатам како можи некој да си дава за право да ти го оспорува идентитето, обичаите, начино на живот, културата, да ти го оспорува правото на живејш и работиш таму каде шо си роден, да те брка од дома, да те смета за помалку важен од себе.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
САВЕТКА: Си дадоа збор, се... Аирлија си рекоа. Мене Николаќи ми бакна рака!
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Та така, си дадовме збор преубав. Аирлија си направивме.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
ВАСИЛКА: Ами сега, кога вујко и си сака и си дал збор пак таа не е будала да му гази на честа. Тој и е вујко и татко.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
АНТИЦА: Вие можете сто пати да си дадете збор не еднаш, и пак ништо од тоа нема да биде. Јас кога ќе дам, тога.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Колчето го пресекоа на три дела, а секој дел уште на три помалечки делчиња и тие девет коматчиња ноќта се ставија под Љупчо за да мочал на нив, а другиот ден ги однесоа кај Тина за да ги потнела, ама Љупчо не престана да плаче, башка што си дадоа сто динари.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
На новото работно место над Митревски постојано е вршен притисок и е малтретиран од страна на закупувачот, кој контину- ирано му нагласува дека „ако не сакаш да работиш на начин како што ти е наредено, слободно можеш да си дадеш отказ“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Еве со Јон си дадовме збор, а Јон не е војник. Така, си мислев, ама не било така.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Нешто како накриво да ме разбра. И после си дадовме збор.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)