Бев изненаден од две работи. Прво, крај копаното имаше веќе тројца луѓе, првите посетители и љубопитници, оние ебиветровци кои обично се публика на секоја туѓа работа.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Море седи, Небеска, кај што си се нашла, ќе си речам, во секоја туѓа земја пак ќе бидеш само туѓинка.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)