Во секоја осветлена спална, парови се соблекуваа дома после работа, паѓаа во креветите и го правеа она.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Го правеа во чест на мажот и жената, во чест на ѕверот, во чест на Бога.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Секој осветлен прозорец му заговори за Неа, за синот и малата Весна, - го врати во оние дни, кога беа сите заедно...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Го правеа пред огледала и притиснати на стаклото во туш кабини, го правеа на ѕидови и на мебел на начини кои наметнуваа претходно незамисливи акробатски вештини што тие во тој момент ги измислуваа.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Секој осветлен прозорец му копаше по срцето. Па дури и оние што не беа осветлени.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)