секој (зам.) - наш (прид.)

Село — како секое наше село. Но не тукутака го нарековме центар на Мариово.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Организацијата пак сака друго: Секој наш човек — рисјанин — да постане јатак, секој да постане селцки кумита; дење да ора и копа, ноќе да тргне со тебе да ти помогне во твоата работа ако ти е тешка сам да а свршиш.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тиа што ќе откинат и побегнат, да не можат да се вратат веќе, макар колку аскер и заптии да доведат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Во такви касели порано невестите ја токмеле својата руба, ги има во секоја наша куќа, но сега веќе се излезени од модата.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Кога веќе ја имавме храброста да избереме, треба да имаме двојно поголема храброст и достоинство да ја превземеме одговорност за секое наше однесување, да не се плашиме што и да се случи.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ако не се грижиме за тоа што ќе се случи еден ден, мора да видиме што ќе се случи денес, сега во тие проклети пет минути, да погледнеме во својот и животите на луѓето околу нас.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Следејќи ги инструкциите, уредно ја запишуваме секоја наша ментална и физичка состојба.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Во Hampstead Heath е речиси празно; со исклучок на неколку фамилии на подвижни тркалца и, се разбира, неизбежните расипувачи на забава, гитаристите кои цивкајќи го издрндаа репертоарот на Елвис.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ти растеше на секоја наша капка нагоре - Небото ќе го надрастеше!
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Ја прекинав секоја наша врска, затоа што морав. Зошто морав.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тоа би требало да биде практикум на секој наш политичар, на сите наши стручни лица - професори, доктори, судии, на сите работни луѓе - обесправени, изманипулирани, стечајци, на сите гласачи за подоброто утре.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Колку пати сме си префрлале себе си за сето ова бегање, за сето ова изделување, за секоја наш, а поинаков чекор.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Не ми недостасуваат само мене!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
И потоа често одевме во Гаково, поретко во Загреб, ама секогаш во различен состав.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Секоја наша средба и разделба беше подеднакво и весела и тажна. Солзи. Смеа. Спомени. Надеж. Ветувања.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
И при секоја наша следна посета на нашите предци и потомци кои копнееја да бидат дома, некој недостасуваше. Уште едно празно столче.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Верував дека секоја наша постапка ја води оној познат природен инстинкт кој ги почитува воспоставените правила на однесување и не му се препушта на самоволието.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Цртав и дома, скришум, а понекогаш, додека мајка ми беше во продавницата да му помага на татко, си ги редев цртежите по кујната.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Двете продолживме да цртаме заедно, при секоја наша средба.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Зад секое наше дете стои една коза. Спасениот со спасителката.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)