Со секое станување и миење се загледува во огледалото внимателно и испитувачки како сликар кој си го црта својот лик и кој открива и внесува сè нови и нови детали за да си го нацрта што поточно, што поверно.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Богуле по секое станување и шетање ноќе, дење не можеше да се изнаспие: спиеше долго, како заклан; често и по цел ден.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)