Се што се случи, секој бакнеж, секое чувство, секоја солза, секоја тага, секој збор, секоја нежност, секоја насмевка, секоја прегратка, секоја страст, беше премногу за крај, а премалку за збогум.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Од секоја солза самовилска расцутела планинската темјанушка.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
- „И колку ниско под честа човекот може да падне?“
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Сето постоење е можеби само загатка што ќе биде одгатната кога постоењето, такво какво што ни е познато нам, ќе биде завршено, и тогаш ќе ја добие потполната смисла.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Таму каде што, низ безбројните пресеци, секој гест и секој збор, секој насмев и секоја солза, секој занес и секој очај, го имаат своето оправдание и смисла, смисла која нам сега ни е недофатна.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)