Откако ќе нè заробеа, нè врзуваа со јажиња за чкрипавите, осакатени, но сè уште цврсти врати од камионот, секоја нога и рака поодделно (чин во кој победничките Апачи очигледно уживаа!).
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Селото е на висина која е недостапна за стапките на секоја нога.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Ќе бидете и вие Команчи, па ќе видите што ќе ви направам.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)