секој (зам.) - недела (имн.)

Често преслечен секоја недела, — изгледаше како да е секој ден спремен за на гости.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Најстина, тебе може не ти е толку по ќевот да те прашам секоа недела, токо, лели те ватал такцирот, се ќе видиш, се ќе чуеш.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И толку си достоја на збор, што целата година навистина не се врати, За преслекување секоја недела си одеа тукашните деца дома, а на Крсте мораше сестра му да му носи алиштенца и да му ги зема непраните за перење.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Почна секоја недела да се бричи, месечно да се потстрижува, та дури постојано и подвески да носи.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Стариот поп Трајко, како стар човек и вреден слуга божи, секоја недела става рано.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Сепак, секоја недела пред нас како Дамоклов меч висеше проблемот, од каде да се набават пари за печатење.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Според некои тврдења во Британија се случуваат по три смртни случаи на деца секоја недела, додека 1990-та година беа регистрирани 149 смртни случаи на луѓе кои умреле од овие средства (од хероин, на пример, тогаш имало 94 смртни случаи).
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
А таму кадешто секоја недела и секои празник гласно биеле црквените камбани - молитвите биле неми, зборувале само очите, се молеле челата, образите, метаниите ниски, ниски до самоти земја допирана со чело, одвај забележливите движења на усните.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Не е проблемот во џиповите. Проблем е што народот не оди секоја недела на литургија - му возврати свештеникот. - Па како да оди кога нема доверба.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Сепак, колку и да настојуваат луѓето да го напуштат метрото побрзо, без него не можат да живеат луѓето во Париз, секој ден или секоја недела, по еднаш или повеќе пати патуваат низ неговите галерии и ходници за да дојдат дома, да појдат кај пријател или да одат на прошетка...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Секоја недела, рано наутро, Хорацио се искачува на Водно.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Секоја недела пишуваше по едно писмо за неговата Срцка.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ѓорѓе секоја недела доаѓаше во Бечеј. Дури и Рада тајно еднаш замина за Белград.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Секоја недела доаѓаше цвеќарот, секој празник Да ги окопува овошките, да ги крои Да го корне дивиот повит по ѕидовите.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
И по шест фамилии ќе се менат секоја недела”.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Секоја недела одеа на миса. Го слушаа хорот, качени на галеријата, ги впиваа проповедите и убавата енергија што владееше помеѓу верниците.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Екстерно и интерно тестирање прави секоја недела и бесплатни часови по сите предмети, од прво до осмо им дава катадневно на твоите и на оние од брат ти. Пофалница и благодарница не се бакшиш!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Секоја недела, кога можам, одам на скијање.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Свеќи не најдоа, ама кандилката што се палеше секоја недела висеше во аголот на одајката и сега додека не се донесоа свеќи таа му гореше крај главата бркајќи ја вечната темнина од неа.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Секоја недела го добивам весникот Телерама (магазин со телевизиска и радиопрограма, проследен со неколку интересни статии).
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Полека отиде во шпајзот и го најде она јаженце со кое порано се мереше секоја недела.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Плимата доаѓа и си заминува секој ден - света обврска и е да му ги подзамива и разладува стопалата на Сан Педро Клавер, апостолот на Црнците, робот на робовите, кој сека недела ги дарува минувачите со бели каранфили и им намигнува на мајките доилки со разголени цицки.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Кога, пак, тој ѝ раскажа што била работата, таа плесна со рацете и рече дека треба да оди директно кај началникот на полицискиот реон, дека блоковскиот ќе го измами, ќе му вети а потоа ќе го влечка; дека е најдобро да оди направо кај началникот, дека тој ѝ е дури и познајник, зашто ×ухонката Ана, која порано работела кај неа како готвачка, сега е дадилка кај началникот, дека таа често го гледа и него лично како минува покрај нивната куќа, и дека тој исто така секоја недела е в црква, се моли, а во истовреме ги гледа сите со весел поглед и дека, според тоа, по сѐ се гледа дека е добар човек.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Гапка, стасита девојка, се шета со свежи коленици и образи.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Колку богомолен човек е Иван Иванович! Секоја недела тој го облекува палтото и оди во црква.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)