Ако веќе не ме остава злото, острицата на светлоста и стравот од одмазда на избеганиот лудак, треба ли да и се предадам на судбината без отпор, набожно, или да се фатам со секого во преграб и да се борам, мислеше.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Ѓиди маскара, ѓиди, — им се обрна Арслан на старците и им удри и тој по еден камшик преку очи, плукајќи секого в лице и псуејќи со најгнасни псовки.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Во секој случај, таа можеше да се вклучи кај секого во секое време.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Се стресе оти дотогаш мајка му беше онаа што секогаш допираше секого во својата весела намисла нешто да каже, да покаже или да праша, но никогаш не беше видел некој маж неа да ја допира, а најмалку од сè да ја допира на таков начин.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Прибирајте се дома оти мудурот ќе го запале селото, ееееееј!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Гоце Делчев, широк и хуман по својата природа, ценел и сакал секого во кого верувал дека искрено се бори за ослободувањето на Македонија.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)