Проповедите на Милоша Милоевиќа и архимандритот Пелагиќ треба да ве засмејуваат а не да ве лутат; учителите кои (според зборовите на г-дин М. кој објави патриотски и многу остроумен протест во „Јавност“) се шетаат низ Македонија и кои сеат раздор меѓу српскиот и бугарскиот народ, би требало да се набркаат од бугарските краишта без протести и без никакви отворени писма; најпосле мислењата на белградските професори не би требало никого да лутат, зошто тие не се ништо друго туку само мислења а на секого му е допуштено да кажува умни работи но и глупости.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
На секого му ја знаеше болката.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Тој и таа на секого му раскажуваа кој го извајал, кога, каде итн. Какво задоволство!...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Тој на секого му ја знаеше болката.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Војниците на секого му даваат вода, конзерва и леб.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Кога сакала на еднаков начин да ги подели сварените јајца, на секого му дала по едно.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Хикмет-бег, директор на политичките работи на Вилаетот, одговорен по протоколот, ги дочекувал поканетите лица и на секого му го покажувал определеното место за седење.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
МАРА: (која на секого му става пред себе филџан со топла ракија).
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
На секого му е даден по еден живот и треба да знае да го живее, а не да го потроши само остварувајќи ги желбите и потребите на другите.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Кога ќе пораснеш – пак таа со тоа – сè ќе ти биде јасно.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
На секого му годи во моменти на несреќа да му се јави како застапник барем некој од уважените луѓе; некој кој со своето присуство ќе го зголеми значењето на загубата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А можеби ваквите помисли ми идат и заради она негово обраќање што беше пресметано да ме замолчи. ( Или неговата интервенција беше со друга намера?) Навистина не знам дали му требаше тоа: "Другарке Огнена, за се што ќе ни се случи не се свикува конференција.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)