себе (зам.) - чуден (прид.)

Не барам а наоѓам во себе чудна слика: помеѓу осаменик и чета со нејасни лица е кренат непробоен ѕид со тајни отвори за атак само од едната страна.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Од друга страна чувствуваше дека е ослободен од товарот на еден пристоен куп проверени сомненија и недефинирани заклучоци: Каква е, на пример, смислата на лубеницата што слободно шета по воздухот подржувајќи лет на непознат вид птица; или на гроздот што се обидува да избега од твојот поглед оставајќи зад себе чудни траги од патики па не си сигурен дали плодот навистина користиел нозе или само успеал да не му се покори на одамна воспоставениот закон на гравитацијата?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)