се (зам.) - ни (чест.)

А овде тоа не се ни здогледува а камо ли да се огледува.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Тој пропис му се допаѓаше зашто му даваше и нему можност да се правда и му ја смируваше совеста пред недоверливите погледи и замолкот на пријателите што таа политика не ја одобруваа, но во напливот на суровите времиња не се ни осмелуваа да ја коментираат.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
За денешниот хрватски интелектуалец да стигне до рангот на народен мудрец, национален интелектуален месија не му е потребно ништо друго освен претходно да не се ни обидел да стане граѓанин, во онаа апстрактна еднаквост со сите граѓани на државата, без оглед на професијата и формалното образование.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
О, сладост На Новото О, убост На болното И вечното Лудување. клучар Темнеам Заспан Студен Сал мојот Клучар Темничар Буден. не се ни родив Не се ни родив Не бев Ни Бил.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
„Уште не се ни исушило, а веќе знае да бара храна!“ - си мислеше Бојан, полн со нејасни, возбудливи мисли за раѓањето, животот, умирањето.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Сашо го гледа штркот и му вика: - Пушти ја, пушти ја, бе! Штркот не се ни помрднува.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Затоа Тоде и неговите не се ни обидоа да ја обноват старата господарска зграда, туку си подигнаа други две, помали и модерни, во ливадчето зад некогашниот свињарник, во она што служеше порано за излачување на добиточниот подмладок.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Нели, колку си поблизу, за да го видиш секој белег на лицето, толку ти е понедостапна и поневидлива опачината?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А јас за првпат го гледам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Човеков што дојде да ме поведе ме поттикнува да побрзам, но не ми кажува каде.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Остануваше, чиктисан муцка в муцка со него, со тој скусен простор меѓу нивните очи, и не се ни помрдна.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Една цигара фрлена на подот. Претседателот не се ни обиде да го отвори прозорецот. Трошено стакло, џгром.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Обратно треба да се одбира од оние со и без деца - подобри се оние многудетните зашто се навикнати на бучава, викотници и кавги, па полесно ќе се прилагодат на тебе во твоите „блескави“ моменти, кога се „продераваш“ за нешто за кое само денес си убедена дека е така, а веќе утре не се ни сеќаваш што била темата, поентата и поводот, а за причината ич да не правиме муабет.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Не се ни насмевна. Отстапи, потоа застана на прагот завртена кон мене со грб.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Некако ја држев тешката стомна. Со мака голтајќи ја лепливоста на надојдената возбуда, сакав нешто да кажам и го кажав најглупавото: Сандре Самарија ќе се обеси, реков, ако не ме разјаде оган однатре.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не се љубопитни тие очи, не се ни рамнодушни.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Тројцата мажи не се ни помрднаа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Никогаш не се ни трудеше да брои колку чашки испил.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Поради овие и други причини околу Илинден дедот прота си ги „дигна парталите“, а учителите Милан Ацев, Димитар Котев и Стојан Најдов не се ни вратија.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Па, право да ти кажа, бре побратиме, не се ни оди ноќе низ ваа пуста планина.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Се запна и ги кандиса Освен стариот мудур другите многу не се ни инатеа на предлогот на Колобана!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Убавите бели и црни мермерни крстови одвај се наѕираат низ шибјето, а надгробните плочи не се ни гледаат.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Зачекорив во канцеларијата , а Вртанов не се ни помести од столот, ниту пак погледот го поткрена кон мене.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
И не знаеше дали тоа е еден глас или се повеќе гласови, млади или стари, блиски или далечни, шепотливи или гласни додека ги изговараа неговите храбри нови имиња. Не се ни обрна за да види.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Но за мене посилна и повпечатлива беше една друга појава, забалежав дека Калето, што во изминатите денови можеше и со раката да се дофати, сега наеднаш се беше оддалечило!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Го фрлил догорчето зад себе без да внимава каде и веќе ја чувствува топлината на пламенот што зад него пустоши, но тој не се ни свртува.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Кога ќе влезат тие на таванот, петелот секогаш стои мирно во еден агол, не се ни трга, ни бега, само така стои и понекогаш гледа во Зоки со своите љубопитни очи.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Тој поради неочекуваната средба дури не се ни понуди да ги однесе до вратничето на Танаско, а ни тие не побараа.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Перса не се ни обидуваше да ги забришува своите солзи. Силно ја трогна страдањето на оваа жена.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Јас не се ни трудам да ѝ објаснувам некои нешта.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Областите од општествениот живот за кои претходно не се зборувало, па дури не се ни проблематизирале, сега се ставаат на јавна дебата.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
94 Историски гледано, буржоаската јавна сфера претставува барање од страна на приватните лица за јавен простор како инструмент за практицирање контрола врз апсолутната моќ на монархот.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
- Ништо не се договоривме, одговори мајка ми, иако нејзе никој не ѝ се ни обрати.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Потоа си ја стави лопатата на рамо и колку што можеше побрзо си замина. Не се ни сврте.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Необичната риба од оној ден кога се најде во торбата на дедо Гога никогаш веќе не се ни обиде да скокне над водата.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)