се (зам.) - чист (прид.)

Можно беше дека буквално секој збор во историските книги, дури и работите што се прифаќаа без поговор, се чиста измислица.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Нормално, никој не се јави; тој го зеде листот, го искина на милијарда ситни парчиња, пепел го стори, и јас знаев, по тој гест, кој кај власта е многу чест, дека работите не се чисти.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Чувствувам дека во таквите разговори тие се во предност: мислите, составени од малку зборови, им се чисти и ја погодуваат суштината.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)