Не се пожалија ни дека се гладни, реков јас. Кутрите, живи голи се.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
А јас да си ја гледам бундава! – Стрпи се, мила, па не е дојден крајот на светот! – За мене, крајот на светот иде кога ми се гладни децата! – Те разбирам, те разбирам, и мене не ми е лесно.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Сигурно не беше дојдена да му каже дека децата се гладни.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
И заспав. Ноќта стана море. Ме однесе далеку на меки бранови.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)