Сетилата се мртви, мтрво е и се она заради што тие му се дадени на животот.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
И дојдоа, во најмагливата ноќ во декември, со сопствени возила колку што вкупно во населба немаше, а мајка ѝ ќе пукнеше од мака што соседите не можат да видат колку бакшиши ѝ донесоа на „нечесницата што се дала пред брак“ и колку букети влегоа во бараката и, замисли, по два, еден за свршеницата, а еден за „госпоѓата “мајка.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)