се (зам.) - јадосува (гл.)

„Ах, што да се прави со ова дете, не му иде умот... Не сфаќа...“ Се јадосуваше мајка му.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Се јадосуваше Стивенс што остана без прекрасен трофеј.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Како што му растело рокчето, така сѐ повеќе се јадосувал, сѐ повеќе се затворал во себе и со никого не контактирал.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Ама, ако се има на ум тарапаната за пари што постоеше овде, тарапана во која беа сечени аспри од чисто сребро, е тогаш, комесарот не мораше многу да се јадосува.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
За попладнето имав договорено да играме „народна” со другарките на “Плавата уличка” и очај ме фати кога помислив дека тие ќе играат, а јас ќе треба да седам на тие наши глупи состаноци.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А, сега уште и тоа, состанок! Што му требаше таа беља? – се јадосував.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Додека Дедо Мраз расплетувајќи ги јажињата се јадосуваше извикувајќи „Ајде, ајде“, принасобраните вештерки се кинеа од смеење и задоволство.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Ја мереше и се јадосуваше што водата, место да ја зголемува температурата, како што очекуваше, таа ја намалуваше и тоа беше знак дека нема да избие лава и да ти помогне во твојот научен потфат.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Дукле се јадосуваше и размислуваше што да прави.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)