се (зам.) - чукне (гл.)

Тој ги наполни чашите. Се чукнаа.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Кога се создаде пријатна весела атмосфера, Кметот фрли поглед кон учителот, го задржа на него, потоа ја зеде чашата, им наздрави на полковниците, се чукна и започна разговорот да го врти на проблемот со селото; им рече дека луѓето живеат во немир, во неспокојство, дека нестрпливо чекаат да видат што ќе биде со селото.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- Азијат... - се насмевна Стивенс во брадата да не чуе Бонети и ја издолжи чашата да се чукне со пратеникот и игуменот; се чукнаа, но ним голтката што ја отпивнаа како да им остана во грлото.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Четири пара чизми се чукнаа една од друга, а нивните сопственици им салутираа на Бојана и на Александар.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
„Бак анасана!“ се чукна налутено мутесарифот по десното колено.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Да се саштиса човек и да се чукне, господи!
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
— А мори, Бесно, вели, знаеш, кога те сретнав повторно, се чукнав по глава?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Смејте се, - рече татко ми, - ама бато почнува со бизнис - и се чукна гордо по градите.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Не стана готвач? - Сам се унапредив. - Предо, каде е маштрабата? Да се чукнеме со другарчево од војска.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)