се (зам.) - црвенее (гл.)

Во рацете држеше пушка, а на капата му се црвенееше петокрака ѕвезда.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Сам и суров, во петиците на една рамноправна суровост, знаејќи што треба да стори во секој од идните часови, загледан во снегот, што продолжуваше, иако посмирено, сепак да се црвенее по целата издолженост на таа длабока трага пред него, која што можеше беспогрешно да го одведе на вистинското место.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Низ папрата се црвенеа зрели црвени јаготки.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Оддалеку се црвенеат цреповите на куќарчето, направено среде лозје.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Во огништето веќе се црвенееше убав жар.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Во нив на безбројните бразди, парцели и блокови зреат првите плодови: се црвенеат првите домати, се зеленеат краставичките.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Роса само ме гледа, ко да не е тука, ко да не сум тука. Очињата ѝ се црвенеат ѝ сѐ нешто си зборува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)