се (зам.) - усвити (гл.)

Не можеш да пукаш, се усвитила цевката, се топи железото и не го фрла ѓулето. Заглавува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А и устата ми се усвитила: можеш слободно да си свариш од чајот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се усвите цевката, вели, ми изгореа прстите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Добро е што врне, вели Гоше Љубин, барем цевките нема да ни се усвитат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И еда, одам јас кај Маса Ќулумоска, ѝ кажувам што ми се стори и таа ги зеде плочите, еда, ги запрета во огништето, се усвитија. И после ги крена плочите и зина жената, еда, небаре пештера во устата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)