Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Се уплашивме сега татко ми да не одговара за навреда на Сталин. Имаше такви случаи.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

За да ги оттргне од себе нашите приковани погледи и за да ја смали напнатоста, со неприродна благост, прв ни се обрати: – Што сте се уплашиле толку, деца?

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Од новите зборови на спикерот, за крајот со Сталин, уште повеќе се уплашивме.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

- Зошто ми е? - се усмевна Соколе, но веднаш како.да се уплаши да не излезе тоа негово усмевнување како нешто неарно, да не се сети нешто долно во него.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Тука што да ти расправам, може да се уплашиш.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Мисли некој ќе му се уплаши. Ама кај мене нема пет-шест. Кога го подбрав - се счудоневиде.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

- Прво се израдувала, а потоа се уплашила од првиот бакнеж - Кутрата таа, кутрата ти!

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Тогаш, кога Ѓоре Дамчески Џаџоски рече дека се согласува да ја отера бомбата во Прилеп, Крсте Јанчески, војводата, иако во постојани сфатки со Дамчески, дали за инает на полицајците, или за овојпат да си остане таков каков што беше секогаш, праведен, одреди уште петмина мажи, меѓу кои и најмалиот од тројцата свои синови, Тодија, да отидат на Црн Камен и да им помогнат на првите тројца да ја натоварат бомбата на колата.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Па, сепак, и покрај силното препотување, и покрај тоа што сѐ му се сплетка и измеша во главата, и покрај госпоштината со каква тој по прв пат се сретна и се уплаши од неа, реши да остане упорен и да ги прекори.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Мусли бег не беше подготвен така брзо да го прифати предизвикот на Дамчета, но и не сакаше неговите да помислат дека се уплашил, па, не испуштајќи ја пушката од раце, рипна од коњот.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

И Турците се острелушија; се уплашија дека ајдутите навистина можеле ноќеска, несетени од никого, да се префрлат преку авлиите на чифлизите, па и тие, на чело на своите раетини, се дадоа во потера.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Неколку недели чекаа да дојде некој од властите од Тополчани, од Прилеп, или од Битола и да се заинтересира за бомбата, но кога се пронесоа гласови дека овчарите, а и некои од дечиштата, оделе таму и ја прерипнувале со стап, или без него, се уплашија да не се стори некоја пакост, па ги одредија Крстета Јанчески, кој во Второ бугарско стана кмет на Потковицата, Најда Акиноски и Ѓорета Дамчески, кој од помладите луѓе изби во прв ред, да отидат во Тополчани, а ако не успеат таму во Прилеп, ако не успеат и таму во Битола, и да бараат да дојде некој оттаму и да ја растури бомбата.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Се уплашил дека полицајците за одмазда, можат да ја остават бомбата таму каде што се најдува па таа да убие некого од овчарите или од децата и се согласил да ја однесе бомбата во Прилеп.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

И тогаш, и секогаш кога повторно ќе отидеа да бараат да дојде некој и да ја растури бомбата, само им ветуваа дека навистина овој пат ќе испратат некого, но во текот на целата таа година никој не се појави.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Тој седеше до прозорецот, темна силуета, и гледаше надвор. Се уплашив – „Што правиш таму?“.

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

Робовите се размислиле, но и се уплашиле.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

И тој како цар се уплаши.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

„Се уплашивте? Вие сте многумина.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Можеби изневериле на клетвата? Се уплашиле во последен момент?

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Те фатиле затоа што си се уплашил. Откако те нагмечиле в затвор почнуваш да се лажеш себеси и да се тешиш слободен сум јас, мили луѓе.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

„Више секса него кекса“ беше неговата препорака, кога помислив дека и во таа област се влегува со рестрикција по климаксот, па се уплашив за себе и за сите други како мене... во години средни.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Тогаш и јас многу се уплашив. Си велам: сега и попот е скаран со бога и никој никому не му верува.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

и се враќаме пак назад, по истата трага со лазење и го наоѓаме Бугаринот кај што го оставивме, можевме и да го отепаме, ама ај, си велиш човек е, може тој ќе те носи ако те ранат, и што да правиме сега со тебе, му велиме, што ќе кажеме за тебе, а тој - вие сте ми мајка, вие - татко, ако ме кажете ќе ме стрелаат и нѐ моли, ни ја пика главата под колена, се митка ко живинче, се уплашив, вели, ама да не кажеш ти, му велиме, не, вели, уплашениот е секогаш уплашен, ме фати голем страв, вели, ме сопна и не можев да се помрднам, и го целива ножот, се колне и после фативме двајца Грци и тие ни кажаа дека ќе нѐ удрат два полка, еден грчки, и еден англиски, и ноќта зедовме наоколу сѐ миниравме, ископај чиневме дупка и наполни ја со дробен камен, со чакал, и среде камењата ќе врзиме по пет бомби во китка, со тел, сите дупки ги врзавме со една жица и кога наближија војниците, ги дрпнавме мините,

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Ама попот се уплаши и почна да бега.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Од што се уплаши мајката, си велам, дали си рече дека ќе го изгазам, или ме позна дека сум пијан, Бега преку нивјето, преку мртвицата.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Уба ја, си велам, каква дивина е она? И малку се уплашив вели.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Мечката ќе се подисправа, ќе крева камења и ќе се подисправа, велеше, ќе сака да го удри, да го погоди со каменот, ама крмакот е само пред неа, зад неа, покрај неа, в жили, ќе фрли подалеку од него, и така, ќе се умори, или ќе се уплаши и пак ќе се качи на буката, велеше, и ловецот скришум тоа ќе го гледа и пак не ќе се јавува.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Томето малку се уплаши, не знаеше дали нејзините имаа слушнато дека има нов „пријател“.

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

Еден од куферите падна од чезата, широко се отвори и од него испаднаа книги, многу книги. Некои од присутните се уплашија.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Се уплаши кога сфати дека чувството кон него не е само пријателско.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

А? Си се уплашил, не ќе кандисалааа! Mope, дури, „мајко“ ќе рече.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Крсте се уплаши да не замине Стојан, како што му направи порано неколкупати, инстинктивно чувствувајќи дека не треба да има давање земање со овој „предавник" Стојан се зачуди кога го виде така весел и ја осети онаа пријатност од времето кога Крсте дружеше со нив.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Таа моментално истрпна и се уплаши да не врви некој по улицата да ја види, но во мракот и да врвеше некој, немаше да познае дали е таа или мајка ѝ.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Илко се загледа во Доста, па во месечината, пак во Доста, пак во месечината и почувствува дека навистина му се смее и го гледа, ама место да се уплаши или засрами, тој го собра лактот на раката на која лежеше Достината глава и оваа се најде под неговата гуша.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Одеднаш коњчето Дорчо се уплаши и застана.

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

- Дорчо ми се уплаши! - почна да измислува Трајче за да се извлече.

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

Се уплашил сиромав Силјан едно чудо, чунки си рекол со умот оти ќе бидат некои ѕверови.

„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)

Не се уплаши, но повеќе од љубипитство се сврте натаму.

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

И сѐ тоа само затоа, некој од старешините да не се уплаши од најлошото па да не ја прекине починката.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Тогива таја зла царица се уплашила. Зачат болезн и роди беззаконие.

„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)

Кога ја видел старецо, се уплашил да не е дјаволска работа.

„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)

И тогаш многу се уплашив да не ми дојде да го пуштам да побегне.