се (зам.) - туфка (гл.)

Стево Трајчов постојано се туфкаше, но тоа го правеше речиси нечујно, без да обвинува некого, без да бара решенија.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Кретен“, слушам како се туфка и се шегува со мене.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Се сети жената и почна да се туфка: се извинува ако згрешила нешто.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Жените само се туфкаат и чекаат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Дедо, заборавивме да провериме дали возот го вози чичко Јастреб, прјателот на тато, којшто на рацете има исцртано разни натписи и фигури со мастило што не се брише до крајот на животот, - се туфкав.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Мајка му се туфкаше и пискаше и, кога ја виде Трајанка, се расплака уште повеќе.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Мајка му лепи пијавици на вратот и само се туфка.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се туфкам така, беспомошна, и бдеам над Здравка. Со денови, со ноќи на стреж. Ни ден ни ноќ познавам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Едно цело огниште ми скапа, ќе се туфкаш, ќе се поплакуваш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама човек си, пак за него се туфкаш. Цела ноќ си ја тепам главата: каде е, што е? Чекам, а срцето не ме држи. Еве го, ене го - го нема.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И беше се думал, се туфкал и продал, пошто-зашто, и пазарлак и коњ и после заработил кај некој ковач, му помагал. 216
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ако те превари некој корен да зацрвени, везден ќе се туфкаш: леле, леле, што ме најде, ми скапаа патлиџаните!
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)