се (зам.) - тргнува (гл.)

Жената се тргнува, сфаќа. Очајна е, знае: Тешко може да го одврати кога намисли тој нешто да направи.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Пожар! - Пожар! - викаа луѓего и се тргнуваа настрана за да им направат пат на пожарникарите.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
СИМКА: (Прва се тргнува). Пушти ме... Пушти ме...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Се тргнува. божем нема сили да отстапи.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Чувај, боже, ќе фати и да пие! (Се тргнува.) Ама кое време ли е, боже?
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
(Ја спружува раката, но се тргнува преплашена назад.) Не! Ако е рано?
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
СПИРО: (Веќе влегол.) Ама не можеш да му фатиш кое време е, ич, без саат, и толку! Саат па саат!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Кога таа ќе прашала нешто за она што гледале, тој не можел да каже ништо одредено. Како да не гледал ништо. И само се тргнувал!
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Имаше чувство со кое се потупнува по вратот коњот под себе, кога се тргнува на далечен пат, она чувство, со кое што му се префрла раката преку рамо на другарот кога се има да се стори нешто тешко заедно со него.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Оние што се збиени, уште од зори си ги мешаат сенките, се надјавнуваат, се грабаат на просторот, се издолжуваат и се собираат како пијавици, како полипи, како чудовишта; сокаците: удриле кај им било мило; еден од нив, најширокиот, се припил до езерото, не се дели од него: кај врти езерото, и тој; кај ќе се намери на куќа, се тргнува настрана, се свиткува, се стеснува; кај се спушта брегот на езерото, и тој по него; колку што се проширува брегот на езерото во летно време - толку и тој.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Кратка, но каква блажена е тишината кога престануваат лелеците, кога од пред окото се тргнува грозотијата на смртта и кога на небото светнува некоја ѕвездичка, кога одвај успеваш да го доловиш тивкиот морски бран.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Полека да крка на спуза сѐ додека не се подигне кајмакот и кога просторијата ќе се наполни со мирис, тогаш се тргнува настрана, малку се остава да одмори од вриењето и полека се сипе во филџанот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Се тргнува. Божем нема сили да отстапи.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
НЕДА: (Се тргнува од замисленоста. Очигледно дека ја освестува спомнувањето на името од Ѓорчета.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Вратата од кујната се отвора. Фезлиев се тргнува.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Но Привидот не се тргнува. Напротив, тој сега дури и ми довикнува: „Прибери си ја раката!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
И после чувме дека виното претекува, и Левтерија се тргнува, како кога ќе се разбудиш од некој страшен сон.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И така, во стравот, се тргнувам од сонот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)