се (зам.) - тапка (гл.)

— Ами чаре, Толе? — почнаа да се тапкаат Сарафовци и компанија.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Фати врска со Саботско и Воден. Цела Караџова врие од аскер, а Мегленските Турци станале сосем кучиња по комитите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Што ал правиме за леб, бре Толе? — почнаа да се тапкаат војводите кога погладуваа два три дена, бидејќи сѐ што носеа резерва на шесте маски се изеде.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ако сакате да се откриеме побргу, да пратиме некого од четниците, но само побргу да се откриеме, a за донесување леб ни збор да не става.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тој навистина се наду и со некаква услужна страст се тапкаше себеси по големиот мев; го правеше тоа бавно, тешко, очигледно му беше напорно да ја подигнува раката; солзи често му течеа врз лицето; но тој веќе ништо не разбираше. Маргина 37 67
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
— Море ми, шо направи, синко, оти го напади агата, ќе не јаде тој пес Адем! — почна да се тапка мајка му.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Така дишеше, со целото тело, што се чинеше како во себе да го впива целиот воздух.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
— Шо да права мили боже? — се тапкаше сама кога го донесуваше ова решение.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)