се (зам.) - стуши (гл.)

Единствената причина што врагот, кој толку ја мразеше работата што сестрата на Иван еднаш добро го искара затоа што нема плуски на дланките, се согласи и понатаму да ѝ аргатува на дуријата, лежеше во неговото очајничко решение да го истера моралниот дремеж што се закануваше да го надвие.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Некако во тоа време се стуши воздухот, падна небото и се истури.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Одеднаш се стушти. Надојдоа облачишта и фати да врне.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
ТРИЕСЕТ И ЕДНО
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Од звукот на камбаните од далечината тој се стуши повеќе отколку да ги чуеше камбаните од катедралата свети Павле и продолжи да копа уште побесно.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Посакав да го прашам, ама не бев сигурен дали ќе ми ја рече вистината: И не го прашав.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Ечеле митралески рафали, фијукале куршуми, грмеле бомби и гранати, се кренале дрвја и камење, се стуштило небото, се отворила земјата.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)