Куќата се стишува, жената одново заспива, кучињата молчат, сѐ се смирува.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Потоа се стишува борбата. Ги прибираме ранетите, се прибираме себеси.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Најпосле музиката се стишува, а од ѕидовите ечи силен глас: - Другари посетители, ги запознавте тајните на нашиот славен Атеистички музеј, единствен од таков вид во светот, историско сведоштво за победата на нашата славна партија над троглавиот Бог во нашата судбина...
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)