се (зам.) - стеснува (гл.)

Вам таму во животот ви се брои и со тоа просторот ви се стеснува.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
„Ќе копам три на три“, вели, „зашто надолу после ќе се стеснува“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Работите малку се стеснуваат, и од објективни причини, не ќе можат да се прошират.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
По крајбрежјето се распростираат широки булевари, улици и плоштади кои, на височините на градот, се стеснуваат и се трансформираат во сокачиња.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Како што почнуваа да се донесуваат првите прописи со кои им се стеснуваат граѓанските права на Евреите, така и нему почнуваа да му се јавуваат негови пријатели, некои со кои и студирал заедно на универзитетот, тогаш немајќи ни елементарен поим дека се со еврејски происход.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Денес тие дебели капиталисти не се стеснуваат да тврдат дека било насилство и грев претресувањето на нивните визби и килери, а додека се богатеа…“ се перчеше тој.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тој и во мојот кревет не се стеснуваше да го тврди истото она што го слушнав од писарот во српско: дека гревот е измислица на итрите и на богатите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ќе се однесувам навистина како да сум дома“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се зарадував кога почна да ме загрева! Не беше од оние молчаливите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Впрочем и јас, во минатото, на сонот му давав предност, иако потоа, при првото будење, па и тогаш кога будењето ќе се случеше во никое доба, не се стеснував да му се навртам на првото лапало што ќе го напалав во темнината.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А тој ми вели: „Знаев, мајче, дека сум добредојден.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Гумениот душек беше надвор, како и платнените креветчиња спружени среде оној карактеристичен мирис на блиското есенско согорување на билките.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И јас навистина си замислував дека грубоста, налутеноста а подоцна и страсната лакомост нему му случеше само за будење на поспаниот извршител на гревот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Затоа и не се стеснував да му речам на момчето: „Ти, Иване, сета куќа имај ја за своја, а не само собата во која си сместен“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сѐ гореше, но се браневме макар што секој ден ни се стеснуваше просторот и бевме сѐ помалку...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Земјата се стеснувала, завршувала, од сите страни ја стискала магла.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Со малку напор можело да се види дека од небото висат клобуци.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во валчестата шуплина на буката, која колку се одеше подолу се стеснуваше по должина од над десетина метра, сега го немаше оној ниеднаш непрекинат заплисок на остриот пад на водата од планинскиот поток, што се вливаше во неа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Кругот на потрагата се стеснуваше. - Бинго! - помисли Јана - со децата си играле „пинг-понг“.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Заоблена на дното, за кон средината благо да се стеснува и да формира голем тркалезен отвор на врвот.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Кругот се стеснуваше, тие сѐ уште се вртеа околу мене.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Не гледаше и знаеше: кругот се стеснува - полека, со сигурност, и подмолно.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Тапата болка во стомакот постојано беше присутна, само што повремено се намалуваше, а повремено се зголемуваше, додека неговите мисли, во зависност од тоа, се прошируваа или се стеснуваа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Кругот сѐ повеќе се стеснуваше. Кругот околу мене.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Значи, традиционалната база на социологијата полека се стеснува и дури, процесуално, исчезнува.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Денес постои силен страв меѓу социолозите во Америка затоа што некои социолошки одсеци веќе се распуштаат.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
„Е, тоа чекав да го речеш“, се озари тој. (На моменти не се стеснуваше да се поигрува комедијант иако таа улога воопшто не му прилегаше).
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Оние што се збиени, уште од зори си ги мешаат сенките, се надјавнуваат, се грабаат на просторот, се издолжуваат и се собираат како пијавици, како полипи, како чудовишта; сокаците: удриле кај им било мило; еден од нив, најширокиот, се припил до езерото, не се дели од него: кај врти езерото, и тој; кај ќе се намери на куќа, се тргнува настрана, се свиткува, се стеснува; кај се спушта брегот на езерото, и тој по него; колку што се проширува брегот на езерото во летно време - толку и тој.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
И така, во Атеистичкиот музеј во Скадар ми беше фрлена анатемата како на непоправлив неверник во сталинската идеологија на родната земја, ми се стеснуваше стапицата на некаков имагинарен реванш без реални причини.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Имаше закани, алузии, провидна иронија. Стапицата се стеснуваше.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Веднаш на авторот му направија впечаток неговите оврлени костенлови-сиви очи, разиграни, како да беше со двојно поголем видокруг, со издолжено лице што кон брадата му се стеснуваше како на лисица и, очигледно, височок.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
При секое издишување, боксот ми се стеснува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)