се (зам.) - станува (гл.)

Рангела го викнаа надвор. Требаше да се стане, а на Кочо не му се стануваше.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Не се станува лесно пријател во животот и играта како што беа тројцата еден за друг.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И токму во тие години, но и порано, се сопира природната и социјалната еволуција на детето, радикално му се сече потеклото, семејната врска, му се менува религијата од христијанска во муслиманска, се станува целосно зависен од Империјата, посебно од императорот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
ДИМО: Ајде, ајде баба Ленке, ајде сестро… Ти зафати муабет со девојчињата, та не ти се станува!
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
„Мора да се станува, друго чаре нема“, си велев.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
„А, знам, без ум полесно се станува од ќафир бозук.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Кога се разбуди веќе беше ноќ. Не му се стануваше.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Од никаде не ти се станува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Уште се тегави, не му се станува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Како што ѝ се станува на трудна жена.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ама, ете така, со млада кога се спиело и од кочанки да била постелата, пак не би ти се станувало, а камо ли што од баба Анча постелата е полна со слама и паперка.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Така се станува бесмртен!“, го бодреле другарите кога одредиле отсега па натаму да се вика Ведран.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- А твоето вистинско име? Ќе ми кажеш ли нешто за него - настојував да дознаам барем малку повеќе?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- А зарем е битно она што не постои? Заборави го!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ноќта добар дел од патот го има поминато, утре треба рано да се станува, веќе не е малтерџијка, скелињата по кои со една друга жена го качуваа тезгерето со малтер се расковани, зградата веќе има друго, бело лице наспроти црнината што бегалците ја таат во градите, и, за среќа, веќе има работа не во стопанството, туку еве сосема блиско, во фабриката.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Уморни дотаму што главите им паѓаа на градите и рацете им беа како мртви во скутовите, седеа околу огнот што го беше наложил возачот и толку беа гладни што на никој не му се стануваше да донесе барем леб и некоја конзерва да стопли.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Ване немаше друго, освен да си помисли: кусур по кусур - учкур, учкур по учкур - ќурк, ќурк по ќурк - куќа: така се станува домаќин во сите времиња, така се станува домаќин и во сите невремиња.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Другарчињата беа добри, креветчињата беа меки, но што вреди сето тоа кога мораше во одредено време да се станува, да се јаде и да се спие!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Многу години подоцна читав една студија во која Зигмунд, тогаш средновечен, објаснуваше како се станува жена.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Детето од женски пол, според него, започнува да станува жена „кога за првпат ќе ги види гениталиите на другиот пол.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)