се (зам.) - спреми (гл.)

И една вечер се собраа кај Цицовица, Горно маало, во Бешишта и се спремија да им одат на непокорните „Бугари“ во Полчишта.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Така, префрлајќи се ја дочека зората и стана, се спреми за на работа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Се спремија тројцата сватовчини. Од Сукалови — Трајко, од Андови — стариот Андо и од попот — самиот зет Крсте.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Го поканија нункото и попот, а Илко го закла и прасето и сега сето тоа требаше да се спреми.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Така се спремија за најголемиот утрешен празник — свадбите. ***
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Ќе му одам уште утре, нели нарачал, та за видување — ала билер () — му одговори Сефедин на мудурот и нареди вечерта да се спреми целиот табур за потера.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Како да е ќе го најдеме, ако не во Градешница — во Старавина; ако не Полчишта — Бешишта — им рече тој на своите чауши, башчауши и онбашии.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Миќо веќе вриеше, тој стана од земи, потскокнуваше на едната нога, а другата ја влечеше осркајќи и, лут, се спреми дури да намавне на мене, но сепак се здржа и се задоволи само со карање: „Будала!
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ќе дојдеше во куќата кај што имат умрен и свапирен чоек и ќе се спремеше да го дочекат.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Се лизга вратата од хотелот и од него полека се извлекуваат - убави, уморени и млади, побелени во ликовите од неспиење, и, со крив чекор на растреперените нозе, брзаат дома да одморат и да се спремат за вечер.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Се спремија. Ленче и Таки, Томеица, Христина, Лазе, Тодор и Коле. Томето беше облечена во убав, долг со долги ракави бежов фустан, со чипка во лична изработка на платката над градите.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Се спреми набрзина и за време на појадокот им објасни на родителите за што се работи.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Како и да е, се спреми, го наметна мантилот, ја зеде ташната и појде накај дома, минувајќи низ последните гости кои веќе ги земаа палтата од гардеробата спремајќи се да си одат.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Си се спремил, како за војна, не дај боже, му реков на Симона кога видов како е сѐ добро складирано и наредено во неговата остава.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
УШТЕ ИСТАТА ноќ по спалувањето на поп Јакова и Трајка кадијата нареди да се спреми потребен број сејмени што ќе ги затера бунтовниците во Цариград.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)