Дали е тоа игра на случајот или игра што воопшто не е случајна, за која јас и Ема најверојатно не сме доволно свесни, игра во која, можеби, допрва ќе се сплеткуваме? Кој стои зад сево ова?
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Во неговата душа се сплеткуваат трагичното и смешното. И меѓу нив граница нема.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Јас пак се сплеткувам на моралните категории и, најчесто нејасен, зборувањето го доведувам само до половина. Тие си помолчуваат.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)