се (зам.) - спакува (гл.)

Со ноќи потем сонував дека таа неизвесност ја платил со глава; го мислев, господин судија, не дека не сум го мислела; го сонував како паѓа од тој проклет трапез, од огромна височина и како си го крши вратот; се будев во пот и плачев; подоцна, многу подоцна, дури и го посакував, како жена што посакува маж; имаше ноќи во кои посакував да се спакувам и да заминам (оти Партијата, како и секоја партија, пропадна како брод од хартија), но секогаш брзо се соземав.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тој дури помислуваше да се спакува и да си бега дома, но после му се виде дека баш тоа може да стане особено сомнително, да го открие како човек што си ја има мувата на капата.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Така, се спакував во три куфери и фатив магла.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Мама ѝ помогна на баба да се спакува, да не заборави нешто.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Така, се спакува набрзина и се качи на авион за Љубљана.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Беше убеден дека некој од нас ќе се соблече гол. Набрзо сето тоа ни досади па се спакувавме и отидовме дома. 224 Margina #17-18 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)