се (зам.) - сопина (гл.)

Долгиот прерипнуваше некакви суви предмети од кои се сопинаа двајцата по него.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Арсо одеше прв, по него Глигор, се сопинаше во неговите топуци, сакајќи да го избегне топлото збивтање на полицаецот што му удираше в тил.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Долгиот се заморуваше од прерипнување па фати да се сопина.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Камењата по кои се сопинаа се превртуваа тропајќи како ореви.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)