Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Навистина не знам како сум можел да се сомневам во овие луѓе. Освен баџанакот кој исто така е тука.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Уште еднаш го замолив да не се сомнева дека сето ова со водоводот е оправдано и благородно, дека јас морам тоа да го сторам со негова поддршка, дека морам да се вратам со ферман в раце, така реков, со ферман.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Тоа го почувствуваа сите и не се сомневаа дека Толе што зборува и прави.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Кој знае дали ќе го направиме!?“

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

„Се сомневаш? Еве, ќе видиш - уште малку и готово.“ Тврдоглаво го убедував. „Уште тркалата да ги прицврстиме.“

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Гледаш, еве ми го нокотот. А автенцето - каде ти е?

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

„Дадаизмот, пишува Жорж Иње (Georges Hugnet), е нејасен: се сомнева во сѐ и не се сомнева во ништо, како да не разбира дека му ја задушуваат смеата.

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

Животот е, не се сомневам, само игра која на играчите им овозможува различни начини да загубат; а бидејќи е таква работата, тогаш vive la difference.

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

„Во тоа и се сомневавме.“ Дај ми некоја реченица. Било која реченица.

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

- Нема да биде полошо од ова, ќе видиш - Не се сомневам. - Ама, и уште нешто.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Постојат врски, не се сомневајте во тоа, но наместа тие можат да минуваат низ патеки сѐ уште неозначени на политичката карта.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

4 Па, ако тоа е така, допуштете ми да се надевам во тоа „обесхрабрување“ Што е всушност разочарувањето?

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Христијаните молеа во пресметката да ја изгуби главата тој, Арслан бег, не само зашто беше опачен и неприкрепен на умот, туку и дека она во кое до појавата на гласот само се сомневаа, сега, благодарение на него, на гласот, сосема веруваа, а Турците Арслан бег да го надвие гласот.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Се сомневам дека таа идеја ќе може да ја потисне бугарската ако остане само како чисто и голо спротивставување па затоа српската идеја би имала голема полза од еден свој сојузник кој би бил остро спротивставен на бугаризмот и кој би содржел во себе елементи што ќе можат да го привлечат народот и кои ќе му бидат блиски на неговите чувства, и кои ќе го отцепат од бугаризмот.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Конзерваторите – водичи на трите павилјони добро си ја знаеја лекцијата што требаше да ни биде пренесена и А.А. во тоа воопшто не се сомневаше, но најмногу стравуваше од нашите прашања, а најмногу од моите, па затоа мораше да биде тука.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Се веднеше за да собере некој овенат лист, или бубачка, или да откине некое гранче зафатено од лисни вошки, или да го собере ѓубрето околу коренот на растението ако се сомневаше дека тоа не се храни доволно.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Таа се сомневаше дека нешто не е во ред, дека нешто ја гризе срцевината на ова дете.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Ова особено доаѓа до израз во едно писмо што Дишан ѝ го испратил во 1957 на Американската федерација за уметност од Хјустон: „Гледачот го доведува делото во контакт со надворешниот свет преку своето дешифрирање и интерпретирање на неговите внатрешни квалитети и“, вели тој, „допринесува во креативниот чин“.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

(16 Но дури и да ја прифатиме Дишановата хипотеза, сѐ уште можеме да чувствуваме потреба да ја доведеме во прашање вредноста и/или кредибилитетот на одредена интерпретација - особено ако имаме причина да се сомневаме во способноста на интерпретаторот да ги дешифрира фактите, или ако сметаме дека податоците што тој/таа ги има на располагање се неточни или недоволни. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 117

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Рабовите на мојата животна гуња прскаа и јас барав пат да се извлечам од тој задушен правоаголник во кој единствена знаменитост беа петте беспризорни пасторчиња на маштеата судбина и тројцата распеани студенти, од кои еден веќе се сомневаше во животот, во луѓето, во себе.

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

Феминист(к)ите се во следната ситуација: како Маркс и Енгелс, тие се сомневаат дека постепените реформи ќе го остават во голема мера недопрено скриеното и не неизбежно зло.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Небудноста и неспособноста особено ги изненадиле дипломатските претставници и воопшто странците коишто знаеле дека цела Македонија врие како во котел, и како сурово се пресметнувале органите на власта со македонските селани, затоа што овие му припаѓале на револуционерното движење, а најчесто само затоа што властите се сомневале во тоа.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

МЛАДИЧОТ: (Скоро отскокнува од навреденост.) Вие не ме познавате мене и јас со ништо не сум Ви дал повод да се сомневате во мене.

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

ФЕЗЛИЕВ: (Срдечно.) Јас не се сомневам, туку напротив...

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Не се сомневам дека ќе бидам слушана на радио „Ласер“ или гледана во моето шоу за обични луѓе со необични проблеми ама, за секој случај емисиите ќе бидат снимени и, кога телефоните нема да заѕвонат во контактниот дел, тогаш, како сите други, ќе речам: „Драги мои, гледаноста е сензационална,линиите се блокирани од јавувања.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Веќе немаш во ништо верба, па и во бога се сомневаш.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Човекот најмногу не верува кога се сомнева во себеси.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Тоа беше сомнежот. Се сомневаше во сите. И во себе. Како? Зошто? Не знам.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Круме се сомневаше и во Ниротакис Алимакопулос, особено откако допреа до него, по линија на строго доверливо, информациите дека тој би можел да биде учесник во организираната трговија со луѓе и криумчарење мигранти преку тајни канали на јужната граница.”

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Но, од друга страна, претераната коренитост на тие разлики, извалканоста и стутканоста на писмото „така несоодветни на вистинските уредни навики на Д“ толку многу укажуваа на намерата да се залаже окото дека станува збор за безвреден документ; сето тоа, заедно со грубата наметливост на документот оставен пред очите на секој посетител, беше сосем сообразено со заклучоците до кои претходно бев дошол; сето тоа, велам, силно го потврдуваше сомнежот кај човек дојден со намера да се сомнева.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Проблемите предизвикани од сегашната војна против дрогата ме загрижуваат исто колку и Даг Бендоу, иако се сомневам дека стратегијата за која тој се залага е правилна и може да се примени.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

ГРАНИЦИТЕ НА ЛЕГАЛИЗАЦИЈАТА

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

И никој веќе не се сомневаше дека најпосле и на овој проблем ќе му се стави точка, кога однекаде пак, по којзнае кој пат, се јави нејзиниот глас, рече: - Ајдете, - ни довикна, - што сте замрзнале, одете!

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Срцето на Винстон чукаше толку силно што тој се сомневаше дека ќе биде во состојба да зборува.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Токму кога размислуваше „ зошто“, ти се сомневаше во својата нормалност.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Повторно имаше бесни демонстрации, фигурите со ликот на Голдштајн беа спалувани, стотици постери на евразискиот војник беа искинати и фрлени во пламенот, а голем број продавници беа ограбени во безредието; тогаш се прошири глас дека шпиони управувааат со бомбите, со помош на радио бранови, и толпата ја запали куќата на една постара брачна двојка за која се сомневаше дека е од странско потекло, па двајцата умреа од задушување.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Проловите се бесмртни, доволно е човек да фрли само еден поглед врз онаа херојска фигура долу и да не се сомнева во тоа.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Многумина им префрлуваа на Димитрија и на поп Јакова зошто му ги дале в раце на кадијата документите, но овие се бранеа дека му ги дале да го убедат во своите права без да се сомневаат дека еден кадија ќе биде толку неправеден да задржува на сила царски фермани.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Додека се обидувам, осмиот месец од оваа година, MCMLXXX достоинствено да го започнам писмово до тебе ја откопчувам душата како елек и шаторот твој го распнувам сосема меѓу вториот и дваесеттиот век резот е доволно длабок и горешт светлината да се прекрши и одбие твојот профил да се обликува појасно макар и ништо да не не објаснува: ни империјата, ни мемоарите ни градот што го подигнав во мислата променлива - еден град повеќе во Елада, љубената ниту слободата повеќе од власта што ја сакаше и Latio не, ни кованите пекунии со ликот на Антиној, обожаваниот Humanitas Felicitas Libertas ниту твојата библиотека која се обновува лека-полека по светот ниту противниците, не ни жените не ни смртта твоја и на твоите современици и коњот не, и знакот на небото и мачката со боја на пустина, мед и сонце (според описот на Јурсенар) ни патувањата, ни пророштвата не, не, не, во право си кога се сомневаш во смртта, кога му се предаваш на Допирот-Убавината-Сласта како на Смисла зашто, поместувајќи ги границите на крвта, плотта, идејата животот пренесувајќи го од една метафора на друга го одложи толку многу што остана и за нас! ________________________

„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)

Беше со подзамижани очиња коишто како да се сомневаат во нешто.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Никој во него не може да се сомнева.

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

Знам дека сфаќате оти јас воопшто не се сомневам, дури ни не помислувам дека некој од болничкиот персонал можел да биде соучесник во исчезнувањето на Загорка Пеперутката!

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

– Место да изнесеш прифатливи објаснувања за случувањата во месарницата; потоа за твоето пријателство со оној албанофоб Милошевски; за смртта на Самоников и посетите кај Зрновски кој континуирано врбува истомисленици за своите деструктивни дејствија, ти постојано инсисираш на некои чудни дури и неразумни доживувања.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

- Значи во случајов се сомневаш во разумноста на љубовта?

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

За да постои барем малку вистина во ова што го застапуваш потребни е да се сомневаш во пријателите и пријателките, во познатите и непознатите, во државните служби, во твоите комшии – Иследникот се подаде преку бирото кон мене.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Само мајките можат толку упорно да пребаруваат, да се сомневаат во сѐ, да поверуваат во сѐ. Само ние.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Таа мисли дека цела ноќ не ги затворила очите, ама малку и се сомнева во тоа оти во свежото утро измиено од ноќниот дожд се разбудува свежа и со некоја жудна радост, нешто слично како што изгледаат цвеќињата на мајка Перса од двете страни на патеката.

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

Го затворија Дејан зад една сива врата и долго време никој не излезе оттаму освен сестрата Ката, која беше многу дрска и за која сите се сомневавме дека ни плука во супата, па затоа никој ништо не ја праша.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Со Дејан седиме на ѕитчето и гледаме како чадот што си го испуштаме еден на друг среде лице се меша со памук и дамки, ги отвораме устите и го дишеме чадот: јас неговиот, а тој мојот.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Ама колку повеќе се бранам, толку повеќе се сомневам.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Тефик заптијата се сомневаше, ама ништо не можеше да рече.

„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)

Не се сомневајте и колебајте. Сите се сомневаат и колебаат.