се (зам.) - слави (гл.)

Како што со песна се слави раѓањето дете, како што со песна се слави партиска победа, како што со песна се славеше победата над англискиот фудбалски тим, како што со песна се славеше безвизниот режим, така со песна треба да се слави поместувањето на овие кобни минути, заради кои целата судбина на народот тапка во место...
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Почнав да љупам патлиџан и над Шприцот да ја сецкам краставицата за шопска. Нешо се слави, а појма неам шо.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Гости пун курац. Нешто се слави, а појма неам шо.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Масата беше препуна со кифлици и литра со литра од Смрдевка. Нешо се слави, а појма неам шо.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Поправо тоа не беше една приказна, тоа беа десетина меѓусебно поврзани, во кои се славеа подвизите на тој планински делија, кој животот си го изживеал во постојана борба со волците.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Изгледа ко нешто да се слави, ориент експрес работава.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Треба да се слави слободата, а со слободата, милостината и вербата во иднината...
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Сакајте ја верата ХРИСТИЈАНСКА ние сме чеда Христосови... младоста си ја предаде за силна љубов кон верата верата ни Христијанска за да се слави и празнува празникот Св. Петка, празник Христијански со црвени букви запишан 27.10 во срцата завезан
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Понекогаш во тој звук се славеше и ѕвоното од старата црква во центарот на градот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
„Во Америка празникот „мајски ден“ се слави со тоа што тие прават „мајски корпи“.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Неколку дена подоцна, по една претстава во операта „Гарние“, тој доаѓа позади сцената да ја поздрави, да ѝ честита за прекрасниот настап и ја кани да одат на панаѓур на кој се слави празникот „мајски ден“ слично како во Америка, во едно мало, идилично место надвор од Париз. Таа прифаќа.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Во доцните августовски денови, кога бреговите на Езерото се чудесно обележани од најубавите сончеви залези во светот, поети од светот бараат место во вечниот Парнас, само еден од нив доживува вистинска конгрегација, станува добитник на златен поетски Венец, а во катедралната црква Света Софија, му се приредува поетска вечер, како колективна молитва на поетската вистина на планетата Земја.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во храмот Света Софија, на чии ѕидови запрела светоста, летот на синиот ангел, како симбол на човековото вечнеење меѓу земјата и небото, потоа на поетскиот мост на излезот на реката Дрим од Охридското Езеро, на пат кон морињата на светот во далечната 1978 година се славеше враќањето од егзил на големиот шпански поет Рафаел Алберти, но и другото враќање од егзил на палестинските поети на чело со нивниот бард Махмуд Дарвиш.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Додека маалото ечи договор се прави, казна е ова или благослов треба ли ова рождество да се слави, каков ли ќе биде ков.
„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)
И во Свети Наум се славеше. Се собра народ како никогаш досега.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Поразот беше очигледен, но мораше да се слави како триумф.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Имаше и едно старо издание на книгата на Херодот, во која се слави јагулата и се извишува до пиедестал.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Не можат да се слават пазарното стопанство и демократијата без да се види дека обете се последица од апологијата на движењето. Margina #21 [1995] | okno.mk 7
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
- Надвор! Зарем не гледате дека породувањето не е завршено! – ги бркаа гинеколозите развеселените жени, кои мислеа дека веќе се слави успешното породување на нивната пријателка.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
По нашите градои, фабрики, села, далеку одовде до Јадранско море, ден нека се слави, Републико мила, глас нека се чуе до небото горе!
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)
Овој роман, кој ја опишува петдневната рашомонијада на авторот во родната земја во пролетта на 1979 (кога овде се слави стогодишнината од раѓањето на Сталин), доживеа во Франција значајно толкување на своите внатрешни слоеви и пошироки значења од бележити француски писатели и книжевни критичари.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Никој не беше се сетил дека поканата за патување во Албанија ни беше испратена да ја реализираме во пролетта на 1979 г., кога во оваа земја на големи тапани се славеше стогодишнината од раѓањето на Сталин.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Петнаесетти август. Во цела Грција се слави празникот Голема Богородица.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Во нив се слави генијот на народот кој произведува од игла до локомотива на која еден ден ќе ѝ се придружат и вагони, по патот на нови железнички пруги.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Татко можеби порачуваше, низ сталинистичките книги помеѓу светите, дека не треба да се враќам во родна­та земја, во времето каде што сѐ уште се славеше култот на Сталин.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
О, сестро Чано, добро ни дојдовте! Ние со мајка Перса и Пеличка тркнавме до црквата Света Богородица, забрането е да се слават верски празници, ама во слободно време човек може да запали свеќа во некоја црква!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)