се (зам.) - скара (гл.)

Иако тоа е страшно ризично. Посебно овде на Балканот. Поради тоа ние би можеле да се скараме, да се степаме и да се заколиме.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Се утврди дека чорбаџивката Милка Мачкарова ја нападнала будаличката Стојна Мојанчева и и ја искршила стомната, та дури и една рака коса и искорнала од главата, сакајќи преку ред да залее вода.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се скарале во Градешница две жени на чешмата, која прва да лее вода.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се надвикувавме, се надмудрувавме, готови бевме дури и да се скараме.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
- Суз, бре, ќепазе, не сакам од тебе акал, - го пресече како со нож башмајсторот и му се скара дека ќе го испрати веднаш в село, ако проговори само уште еден збор.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Ајде... Нагло го пресече сега примашот и му се скара што уште не станува да ја исполни порачката.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Можеш и ти да им подвикнеш, да им се скараш. Можеш и да напцуеш, дури и да удриш.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Не сакав и да се скараат со сестрата на мојата мајка, па каква и да е таа.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Овие не се скарани воопшто... а и не се маж и жена!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ако некои се скарале попот треба да ги мири.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
ИЛИЈА: Знаеш ли ти дека вприквечерина се сретнав со него кај Антица, по еден случај, и се скаравме заради тоа што не ми ја даваше?
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Се скара со селските комунисти околу демократијата, дали е тоа бескрајна цел или орудие за стабилизазија на човековата свест, ги испцу и им рече дека се улави.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Бендот ја најави својата најнова композиција, за која што рече дека фановите ќе имаат чест за прв пат да ја слушнат вечерва. „Мара ми се скара“.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Момите се скараа која повеќе да собере од парите, а деверите се провреа меѓу нив и стигнаа до средната врата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Збор по збор, се скараа на лаката старите другари и војводи.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Минаа времињата кога Мајка го спасуваше семејството од бомби, од разните војски во родниот град крај Езерото, од ловците на сталинисти, кога се скараа Тито и Сталин, кога не сакајќи, ја скри сликата на советскиот маршал.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Тогаш ги гледавме последните советски филмови кои беа останати бескрајно да се вртат, дури и кога Тито се скара со Сталин.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Стаса фаталното Информбиро. „Се скараа” Тито и Сталин.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Откако се скараа Тито и Сталин, а Југославија беше исфрлена од Варшавскиот пакт, и нашата родна Албанија си се задолжи самата, но и за да му се додвори на големиот брат Сталин, кој не исклучуваше и напад врз Југославија, уште посилно да ги зацврсти границите, особено кон „југословенските ревизионистички одметници”.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Го послушала. Не само што го послушала туку и го подбуцнала да се скара со некој од царевите тогашни за што поскоро тој да може да почне војна.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Можеби зашто се „навлеков“ на нив, слушајќи го татко ми, кој беше мајстор да ги оживее писателите и нивните книги токму со надоврзани детали: ...какви корици има „Лав Толстој“ на Шкловски во издание на „Минерва“ (три книги во тврда кафеава подврска во картонска кутија со ликот на Толстој)... од кога Виктор Борисович почнал да се стриже „брич“, а од кога Мајаковски... како на очите на сестрата на Љиља Брик, Елза Триоле, Арагон им посветил цела книга... како на комунизмот му служеле Арагон, Бретон и Пикасо и како поради тоа се скарале...
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
- Што не се скара со деда му ако тој не е јатак!
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
И, ако Лидија не попуштеше, тие сигурно ќе се скараа.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Не сакам да зборувам во детали за тоа како ми беше кога седнав на шолјата.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ќофтиња од кал Тоа утро Дора и Ане се скараа. Додека правеа ќофтиња од кал, Ане го побара лончето и сакаше да си го носи дома.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Мајка ми ми имаше раскажувано дека на времето семејството на тетка Олга се скарало со семејството на покојниот мој вујко, по што неговата жена почнале да ја викаат „Марија смрдливата“.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Се намуртија, си рекоа, скар скар скар, до година скар, ако си се смириме, пак ќе се скараме, скар.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
И не ти носи душата и со него да се скараш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во петокот се засакавме, во понеделникот се скаравме. И пак е среда.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
СТЕВО: Истиот ден кога првпат ве видов се скарав со мојата девојка Лиле.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
СУЛТАНА: Треба да се скара со сите. Сам! Сам!
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)