се (зам.) - свртува (гл.)

Улогите всушност се свртуваат: бидејќи авторот само ја вклучува (речиси во сите Ворхолови филмови камерата е фиксна за време на снимањето), тој станува објективен и на самата машина (низ грешки) како и на учесниците (низ инциденти) им дозволува одредена субјективност. okno.mk | Margina #15-16 [1995] 99
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Улога на камерата Улогата на камерата во Ворхоловите филмови е радикално променета во однос на нејзината конвенционална употреба: таа веќе не се сфаќа како неопходно објективна направа што ги бележи субјективните замисли на творецот.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
МАНОИЛ: (Изненадено се свртува) Кој ме вика? (Му се причинува дека е жена му) Ти ли си, сакана?
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
- Е, па кој ти се скакулците? - му се свртува иронично Боце на Соколета. - Германците, кој!
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Соколе го зема полека нагорништето. Начесто застанува да здивне и се свртува накај градот.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
А кога се свртува, тој гледа дека на меѓата над лозјето стои полјакот, лукаво се смешка и ја ниша главата.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Добро, знам, знам, - го прекинува Марко малку нетрпеливо и се свртува.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Одеднаш му се свртува на машкото, го фаќа под брада, го гали: - Теткин, теткин, мил, мил.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Марко се свртува и гледа: разградено е лозјето, по меѓата расте млечка и ниска капина, малку погоре се накрева камењарот до подножјето на суриот рид, а над ридот одвај се мрежи бледната синевина на небото, во која секаква појарка мисла избледува.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Сценариото веќе беше напишано, и јас едноставно го земав и го снимив.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Сенката се прикрадува, девојката се свртува, вриснува.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Коле се свртува и со цврсти стапки го пречекува: - Учителе, од името на сите, ве молам да нѐ земете и нас.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Пред посилините од нас не треба само да се петелиме, со ум треба да ги надвиеме, вели Никола и се свртува кон другите: Ако дојдовме, вели, за да се договориме што ќе правиме со ова што стана со Лазора, ќе направиме како што рекоа Максим и Костадин.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но не сум сигурен оваа моја помисла на што ќе заличи ако ја изречам. Затоа продолжувам да молчам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Иследникот ја вади левата рака од џебот, но не се свртува кон мене.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Остави го тој проклет коњ - се свртувам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се свртувам да видам како изгледа тумбата. Се чини чудно но навистина ми се виде населена и веројатно поради тоа веднаш се разликуваше од другите височинки.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се свртува кон одделението.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Учителот пак се свртува кон одделението.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
- Добар ден; - ме отрезнува непознат глас. Се свртувам.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Бевме повикани откако Стефан Лествичник, кој во очите на логотетот, по она лажно видение допрва требаше да се искачува по скалилата на славата и почеста, му беше раскажал на управникот дека отец Кирил фрла хула бесчесна врз зборовите и се свртува кон гласовите како кон идоли.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Меѓу луѓето и од страните трчаа партизани и партизанки и тие викаа, се довикуваа, се свртуваа, прекинуваа трчање, клекнуваа и пукаа.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Се свртуваше и со насолзени очи ја зариваше главата во перницата.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Влезе еднаш во неговата врата, онаков русокос, извишен, сиот еден ластер, влезе сосема бесшумно и со една попуста желба никому да не му падне в очи, бидејќи имаше една таква ѕвезда, крај која не можеше да се помине, а да не се забележи, бидејќи сите се свртуваа по него, нешто ги принудуваше да се свртат.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Огнот се свртуваше против него, тоа го доведуваше до беснило.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Кога десната рака ја довлекува земјата, тој се свртува на левото рамо, потоа - на десното.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Кога ќе се стигне на најгорното од тие скалила, се свртува лево, преку простран ходник се влегува во широка и длабока, сала, богато наситена со виделина.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Презриво се свртува со лице кон ѕидот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Од зад мене, наеднаш слушам: долу оружјето! Јас ги кревам рацете, се свртувам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Да џвака нешто, да се залажува. Ја подзема сламата со јазикот, почнува да ја врти и да ја крцка со забите и мене ми дојдува убаво дека ѝ ја погодив мислата. Магарето само стригнува со ушите и се свртува кон другата страна. Налутено, ко дете.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Едно време се исправам, го клавам српот на рамо и се свртувам кон Јона.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се качувам, влегувам покроце, ама никој не се свртува кон мене.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И собата цела ми се свртува. Од куќа, надвор, ќе ми избега собата... 226
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Донеси ги рибите, Левтеријо, вели, и се свртува кон Витомира.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Таа се свртува кон мене, ме подзема со здивот, и кога устата ми ја доближа, се одвртува и чепот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Им се свртувам на луѓето што трчаат по мене. Им запрашувам и ним зад петици.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Излегува едно бугарско војниче откај Илија и се свртува кон окопите наши.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Паѓа и на мене. Се свртувам, а окопата зад мене ја нема.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јас му викам да застане, а тој не се свртува, не ме слуша.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тој пак запира и се свртува кон мене. 100
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Но сепак, и над тревките и над каменот господарела пролет во која сиромаштијата ги фрлала од себе парталите и сиџимите со кои се врзувала околу половината да ги задржи врз карличните коски беневреците; се ослободувале од болвливи минтани и се свртувале разграштени кон усвитеното сончево око.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Земјата се притајувала под нивните крвави стапалки и со некакви чудни и подвижни дамки им претскажувала плитки јами.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И господи, боже мој, Верочка, помисли си: Лења е сега само неколку улици понатаму од нас и јас во мислите постојано натаму се свртувам и ништо не гледам.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Сите технологии се свртуваат кон иста точка, сите водат кон Deus ex Machina. 112 Margina #17-18 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ова што се случува пред нејзините очи го говори токму тоа. Се свртува на кај сите.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Се свртува на другата страна и писнува па од нејзиниот вресок неколку глави се креваат над веленцата.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ох, Пелагијо! ја избакнува, ја навлажнува со солзи и качувајќи се горе, сега веќе не срамејќи се ни од Добра, ни од мајка си, ни од другите , се свртува уште еднаш и проговорува Ја враќам неговата семка во Македонија и ич не ми е гајле дали летнал со веленцето или се пикнал во некоја дупка! се притиска по мевот лесно и внимателно и потоа влегува во тисканицата, во темницата на вагонот.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ете кај го кутнала ракијата, а ние за влакно ќе го смачкавме! се свртува кон децата свои, одејќи Одам со ковчегот, а вие поделете си ги другите пљачки! и замина натаму, низ врвулицата.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Наеднаш, и самата изненадена, се свртува кон нас и објавува дека деновиве била прилично вознемирена бидејќи поверувала дека пролетва нема да се појави оној чифт желки во нашиот двор.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Се свртувам кон Вртанов и го заварувам неговиот вџашен поглед вперен во мене.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Што зборуваат тие? Се свртувам на сонцето, како тркало, невидлив и тромав, златен и неуморен.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Прекрасните свилести крилја на Вујко Ејнар висеа зад него како зелени едра и шушкаа и шепотеа од неговите рамења, секогаш кога ќе кивнеше или кога ненадејно се свртуваше.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Паметам дека ѝ реков оти многу ги жалам децата кои сонуваат лоши соништа.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
За среќа ова се случуваше пред мене па јас не морав да се свртувам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Бев само вдчудовиден а притоа сметав дека вчудовидувањето не можеше да биде протолкувано на моја штета.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Дури кај одмаралиштето таа повторно се свртува кон мене за да ми објаснела дека за жал добитоткот, за разлика од луѓето, побавно ги сфаќал нагледните примери.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Па сепак кога се свртувам назад веднаш знам дека ние со Милошевски бевме соседи во родниот град.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Се свртува кон мајка си: - Мамо, - вели, - ние имаме гости. – Нема ли да ги почестиш со колачињата?
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Големите деца се свртуваат натаму и остануваат занемени.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Пак никој не се свртува накај него.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Кои и на соне не се свртуваат назад бидејќи сосема се сигурни во својата видовитост.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ајде, вратете се, им се свртувам...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Не истрчувај се многу, му велам јас на Хаџиевски, а тој ми се свртува и вели: — Каде е тоа Срем, Небеска?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Нѐ гледа така, си мрднува со ушите и се свртува, се губи во чадот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се свртувам и гледам дека ме гледа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се свртувам кон Никифор и гледам дека и тој не спие.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се свртувам: две криминалки ја тепаат фризерката Гертруда.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се свртува и Манол и почнува и тој да трча.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Наврапито се свртува наназад - лице в лице со Јана.. се џари во очите, темните очи - ама без светулки - светулките згаснале во некаков длабок вир од тага.. ја гледа, усните ѝ се движат, гласовите испрекинато навлегуваат во неговата душа, небаре далечно ехо: Тато ѝ кажуваше на мама - дедо ти ја продал ливадата - не ми се веруваше... не сакав да поверувам...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Со метла направена од гранки, Циљка ги мети патеките и кога стигнува до крајот, се свртува.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Мирче: Да. Јас не го сакам волкот. (Сашо малку се шета, размислува, а потоа пак се свртува кон Мирче)
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Добар ден; - ме отрезнува непознат глас. Се свртувам.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Мама се свртува кон Малинка: - Зошто не сакаш да бидеш девојченце кога си играте?
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)