Влегувам дома, отворам, се распулувам: никаде ништо нема.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Не знам оти, првин се распулувам лево-десно, се обѕрнувам назад за да не ме гледа некој, и се крстам. Устата ми е сува и полна со некој красат мирис од шумата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)