— Аман, Оливеро! — Што си се разработила и ти ко смртта, ќе ми вели. — Како, ко смртта?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— На лицето ѝ се оцрта задоволство, дамарите ѝ се разработија и доби сила и кураж што побргу да стигне до постелата, да легне и да го погледне тоа стаорче што сакаше да ја отера в гроб.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Единствено кога телото е така издиференцирано од останатите, сите проблеми опфатени со односот споеност/раздвоеност меѓу целосните личности можат да се разработат на вообичаен начин.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)