Новите лесноумни петпари не даваат За старите поговорки Тие секоја гунгула ја нарекуваат креативност Потем така наречената креативност уште и ја остваруваат И за секој непочнат сон отвораат нова страничка на интернет Ѓоа некому му е гајле што сонувале баш тие Па ќе тарашка по нивните непочнати соништа на интернет Јок џанам, многу бргу се разоткрија Распродавачите на селански соништа На градските плоштади
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Водени од убедувањето дека „време е јавноста да престане да бара некои простори да се остават 106 неспонзорирани и да почне да ги зема назад“ 130 , културните попречувачи (culture jammers) енергично се вклучуваат во хегемониската битка за симболичкиот простор.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Тактиката што тие ја користат е контра- културно демаскирање и реинтерпретација на јазикот на рекламите, со цел да се разоткрие нивното лицемерие.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Во мигот кога не сме задоволни од сегашноста, кога нашето небо облаците ќе го затскријат, ние ги затвараме очите, за да ни се разоткријат ѕвездите скриени позади нив!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Тоа опфаќа надминување на делумните интереси и опции со цел да се разоткријат заедничките интереси и да се постигне општествен консензус.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Изучувањето на општествените практики, на естетските практики, на стиловите, на вкусовите и на чувствата – анализирани за да се разоткријат нивните внатрешни структури, формална логика, културно дејствување, значење и распространетост – би можело да овозможи алтернативен и свеж пристап кон човековиот субјективитет.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
93 Вака формираното јавно мислење не е само акумулација на приватни мислења за јавните прашања.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Многу од убедувањата и ставовите што се бараат од него никогаш не биле јасно искажани и не би можеле да бидат искажани без да се разоткрие притоа сета контрадикторност што му е својствена на Ангсоц-от.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)