се (зам.) - разнесе (гл.)

Додека се запознавав од детаљ до детаљ за творечкиот и интимниот живот на Сметана, наеднаш низ музејските простории се разнесоа ариите од „Продадена невеста“.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Но, како што знаеш, тој се разнесе, а со него и неколкумина војници.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
По пукотот се разнесе силно лелекање и викот, како и постојано пукање на камионот, кој пламна зафатен од пламења.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
— Нема кај да го тура, бацко Крсте. — се провикна едно младо голобрадо момче од Врпско.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Марка Попов, Марка ќе ти го дадеме за ќатип — се разнесе од неколку грла.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Кој носи пусат да земе барут и олово, — се разнесе пак Толевиот дебел глас во ноќната тишина и темница.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Марко промртка малку и се прими ама и тој одржа слично слово како Митрета и им се закани на сите непослушковци и шпиони дека сам лично ќе им го трга куршумот овде, на сретсело.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се разнесоа песните за Антица, за Деспина, за Караѓуле и за други охридски мераци што копаа по срцата и ги разигруваа до поулавување...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Караман, Стрела, кути, кути, нааа! - викна момченцето, а за миг потоа се разнесе негде зад плевната весело квичење и две топчести, рунтави суштества, едното бело, другото сиво, се свалкаа кон него.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Луција пак, ниеднаш не дојде да нѐ гледа, иако во училиштето се разнесе брзо гласот за нашите акробатски и мотоциклистички способности.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Еден ден, на крајот од нашето летување, по плажата се разнесоа престрашени викови: - Давеник! Давеник! Човек се дави!
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Се разнесе смеа, а полицаецот ја фати под мишка, ја тргна настрана велејќи и на грчки: - Бабо оди си дома и остави ги луѓето да си зборуваат како што сакаат.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Тогаш над изморените гласови, над писокот на гајдата што се спуштил и се склопил тука, меѓу нив, се разнела смеа, тешка, морничава, неовоземна.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Живот: на секој чекор стапица, во секоја стапица 'ртенка на умирање, во тоа време кога се имало вкус на мртва трева и на безнадежност и кога заточениците на студот го заборавале мирисот на тревата вратика. Црна земјо штура земјо...
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Истрелот одекна со кристален ѕвекот, како сета ноќ да потрепере со соодветен прекор по своите безбројни, невидливи, полилеи, а после се разнесе во осетливото ехо, многу слично на онаа гладна волчја песна.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Нешто оживеа во него и бодрина се разнесе по жилите.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Грмотевицата се разнесе низ ноќта, се одби од долот и се изгуби во празно, пискотливо ехо.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Грмотевицата се разнесе низ ноќта, се одби од долот и се изгуби со празно, пискотливо ехо.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Војната е начин да се разнесат на парчиња, да се истурат во стратосферата, или да се потопат во длабочините на морињата, материјали кои поинаку би можеле да бидат употребени за да им овозможат на масите премногу комфор и, оттука, на долга патека, да ги направат премногу интелигентни.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Гласот за ова се разнел надалеку, дошол и до уши на султанот.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
ТОКМУ ВО ТАА ЕСЕН кога Сирмевци се приготвуваа за свадби, седеа група агалари во едно од прилепските кафиња и слушаа како еден од нив раскажува; кога, одеднаш се разнесе силна смеа во кафето: – Ха-ха-ха-ха – се насмеа слатко прилепскиот кадија и ги погледа агаларите околу себе со извесна иронија на лицето, слушајќи го оној пред него да раскажува како во прилепската нахија имало раја непокорна на султанот.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Со молневита брзина се разнесе по сите мариовски села веста за вчерашниот напад и со иста брзина се дадоа наредби за одбрана, та како Чебренскиот така и мостот на Светецот на време беа поседнати од по стотина селани, одделно од постојаната одбрана, сите беа готови да се борат на живот и смрт со напаѓачите.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
На еден знак од поп Јакова пукнаа залп од стотина пушки, а од карпите се разнесе страшна викотница како онаа есеноска од врбјаците на Светецот.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ене, да се увериш. Ене, Крчо каде си и носи парталите кај сестра му. — И се разнесе едно танко — „аха ха иии ихи!“
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
- Напред, другари! Јуриш - искомандува Горјан. - Урааа! Урааа! Ураа! - се разнесе низ дабовите надолу.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Кога сонцето отскочи и се издигна над Охридското Езеро, низ струшките улици се разнесе еден глас: Ајде млеко!
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Се разнесе остар и отсечен звук.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Се разнеле и гласишта небаре се приналутил и одлетал во Ледената палата на соништата...
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Ако се остави собрано на купишта може да се разнесе од кучишта или едноставно од ветар, па зад нив ќе остане грда слика.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Од сите страни се разнесе громогласен, здрав младински смев.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Се разнесоа две силни експлозии и се крена висок столб вода.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Само што влегоа дома, се разнесоа радосни викови.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Набргу по овие чудесии се разнесоа викови на дотогаш мирните граѓани: - Злато! Злато! Луѓе, злато!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)