се (зам.) - разминува (гл.)

Кога би зборувал со обезимени зборови, со обеззначени, како на пример: се разминуваш со светци во предел каде во исто време и на исто место светат многу сонца и многу месечини.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Да се разминуваш, да изустиш добра вечер, о, светци, а тие, се загледуваат во тебе, незнаен и непознат за нив, и те поздравуваат: ти првпат миеш раце во облаците?
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Едното од нив беше една девојка со која често се разминуваше во ходниците.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Истото се повтори токму кога се разминуваа: беше тоа само една гримаса, едно потреперување, брзо како затворање бленда на фотоапарат, но очигледно вообичаено.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Природно се очекуваше и тој еден ден да му се исповеда на Камилски за тајните на младоста, за клучните настани од цариградското време кога овде се разминуваа османската епоха и времето на нова Турција на Ататурк, кога се разминуваа верската империја на Калифатот и новата лаичка држава, кога се разминуваа арапската и латиничната азбука, старото шеријатско и модерното европско право, кога се разминуваа Европа и Азија, кога новите институции ги заменуваа старите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Гледаше кон мрачниот прозорец и пресметуваше. Сега се разминуваат на третиот басамак.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Се разминуваше со заитаните минувачи, им се вѕираше во лицата на Непознатиот од платното.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
- Тука се разминуваме - замавна со показалецот Џемал-ага. - И ти и ние сме убивале, нели? - Тука се разминуваме, - повтори Џемал-ага.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Жителите на градот, сите со тага во очите, не разговараа меѓу себе. Се разминуваа без поздрав.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Одиме така, се разминуваме со мандијата Толи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дуко си замина, лут и на неговото здравје. Тука првпат се разминуваа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
БАОБАБ - Ао! - Доста ми е од таа бабска приказна „А бау а ку!“ - му рекол Исак Бабељ на Борхес, додека се разминувале под еден баобаб.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Два воза што во некоја чудно халуцинантна ноќ миговно се разминуваат во одблесоците на стаклата.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Целата уличка се наполни со нив. Одвај се разминуваа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Со својата кадиска диплома со која се здоби во Цариград во времето кога се разминуваа Отоманската империјата и новата Република Турција, во обете вклучен неговиот вујко Фетхи Беј Окјар, беше судија во монархистичка Албанија во времето на кралот Зогу, па адвокат и на крајот социјалистички судија во првите денови на комунизмот во Македонија, дел од Југославија.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се разминуваа меѓу себе далечините како птиците исплашени од разбудените темнини.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Потоа, кога веќе паѓаше мракот, отидовме во најбедниот дел од Виена; минувавме по полумракот на тесните улички, едвај се разминувавме со девојките во распарталени фустани, и со мажите во подеднакво распарталени алишта, кои им пристапуваа на девојките со предвреме огрубени лица, со шминка која само уште повеќе го истакнуваше грубеењето, со здив кој мирисаше на алкохол.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Смртта и животот често, пречесто се судираа, а поретко се разминуваа во животот на нашето семејство.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)