се (зам.) - размавне (гл.)

Ги отфрли нагоре рацете за да оркестрира, да управува, да се размавне.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Беше на едно високо скеле, сега веќе ѕидар, а некаде во него, вкоренувана низ сите оние изминати години, долги, од неговото детство, почна да ги подава своите отровни повитки, една ужасна бездна, да се отвора и да се длаби пред неговиот поглед и да не му дава мира да се размавне и да работи, како што знаеше тој, како што работеа сите други мајстори, и во сонот опоменувајќи со длабочината на провалијата под него, ниеднаш не позволувајќи му да подзаборави, да си ја сочува онаа свикнатост со не.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А сега, кога се најде сиот во неа, заедно и со оваа своја насмевка во неа, тој се размавна да ја отфрли од себе, сеќавајќи се просто задушен.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)