се (зам.) - раздели (гл.)

Со татка ми последен се раздели. Не си рекоа ништо.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
На Раскрст се разделивме, тој замина дома на едната страна, јас на другата.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Немаше што да се прави, се разделивме. Јован, дали од знаење, или зашто ме гледаше во нерасположение, ми даде надеж.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Се разделивме веќе како стари пријатели.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тука слегов, заедно со Митре. Се поздравивме со сите, што го продолжуваа патот. Со Митре се разделивме на станицата.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Ќе се разделиме надвор каде што пред четири години првпат ве пречекав.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Пред селото се разделивме претпазливо.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
И така во весел разговор стасавме до нашата зграда. Се разделивме.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Како би му било на Љупчо некој така да му го огрди СТОЈАДИНОТ!?“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Утре на училиште“, ми рече Влатко и се разделивме пред нашата зграда.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„За ова - никому збор! Нели сме мажи?“ рече Љупчо.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Четворицата молчешкум потврдно нишнавме со главите.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Влатко ја кажа вистината. Пред нашата зграда се разделивме без збор.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Како подлец: демнеш во темнината, скришум излегуваш - и правиш пакост.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Дури ќе стое лејката, јас одовде не мрдам — му одговори Толе и се раздели од него, испраќајќи го до Плетварски Дервен, да не го згаштат уште тука агите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Нека добредојде сега и Бахтијарица, лели сме блиску до Дренска — му одговори Толе и нарача јадење за тој ден.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Да се разделиме и ние ноќеска, за секој случај. Не видовте некни на Маргара.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
А сакам да ви пригода по некој сомун за пат, оти веќе време е да се разделиме и секој да си а гледа работичката, кога веќе му се издутнаме на Бахтијара вчера.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Останаа да се дечкаат до некое време Перевци и Борисовци, додека најпосле пред зората не ги навали сонот да продремат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Но претчувствувајќи дека Бахтијар ќе ги насочи потерите по побегнатите кон север чети, тие не се задржаа во Крушевица; ниту Толе се раздели од Андона да прејде во својот „пашалук" преку Црна, бидејќи пред два-три дена таму го бркаа; но заедно со Андона се истави до селцето Вепрчани, на границата меѓу мариовските и дренско радобилските планини, та ако дојде некој зорт, да ги фаќаат нив, бидејќи тие не беа уште газени од потери.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Дури бимбашијата го претресуваше мало Мариово, Толе се врткаше по старо Мариово преку Црна.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И уште истата ноќ и тој се раздели со Стоја и Петка и тргна со Андона кон Крушевица, откаде го зеде со себе помалиот свој син Велјана да не падне и тој во рацете на агите, како постариот Трајко кој веќе, заради татка си, беше затворен пред една година.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И така, кога Сарафовци денуваа на „Ливада" и кога ноќта се разделија, Толе почиваше крај своето Ќосе во Вепрчани, а Андон крај Андоница во Дуње, за да дотрча околу полноќ во Вепрчани и да му јави на Толета, дека Бахтијар ја испрати војската по нив по Селечка.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Разштрканиот народ се собра на купчиња и Ѓузепо се раздели од другарите, та тргнаа секој со својата група.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Не можеа да се разделат.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Откако се раздели со неа тој не еднаш осети дека многу од неговите предвидувања паѓаа во вода.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
КОТЕ: Тоа ќе му го кажеш кога ќе се разделите кај Плачиврби, кај што е местото за плачење...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Пред бараката се разделивме. Се колебав дали да ја поканам дома кај нас, но се премислив.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
- Потоа, продолжи Вера, - таа му раскажала за другарувањето со неговата другарка и за тоа колку им било тешко да се разделат кога решиле да одат, во различни средни училишта.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Само одделното македонско национално самосознание кај нас ни дава морално право да се бориме против барањето на малите балкански држави да се раздели нашата татковина и да се бориме против пропагандите што готват почва за дележ.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Словенската, приближно од околу раѓањето на Исуса Христа, се раздели првин: на источнословенска или руска, на западнословенска и на јужнословенска група.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Мајсторот на театарот на апсурдот, со поглед секогаш свртен кон големите теми на времето и битот - фанатизмот, страданието и смртта, се плаши од она што ќе им го остави на своите најблиски откако ќе се раздели со светот на живите.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Но, јас сум свикнал со него и затоа ми е тешко да се разделам.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Пред да се разделат.) Побрзајте. И... за нашава заедничка тајна - ни збор!
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Но сега беше дошло времето да се раздели од него.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Веќе недела дена во нашата женска куќа се раздели струјата, некоја фаза ни фали.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Еден од партизаните му напомена дека е поарно да се врати в село, да не паднело сомневање на него. Се разделија кај камењарот на сувиот порој.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
- И како напиша господ само за мене така, велам, и како напиша и скарани да се разделиме со Јона?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Така се разделивме јас и таа. Не ми се допаѓаат аристократките.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Се стемнуваше. Тивкиот оган во каминот правеше непостојани сенки.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Татко му долго време не излегуваше од дуќанот, долго време го гледаше на ѕидот не можејќи да се раздели од него.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Откако се раздели доцна во ноќта со Камилски, Татко продолжи да размислува за јаничарството поим институција во историјата на Балканот и на Европа.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
На крајот, сепак, се разделија и се договорија кога повторно да се видат за првиот закажан преглед во клиниката.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се разделија како пријатели, еден ден повторно да се видат во Париз, но тоа не се случи.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се разделија доцна во ноќта, се разбира, со поделени мисли и аргументи.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Потоа Тамара и Томаица влегоа во офицерски, додека Атина остана надвор да се раздели со брат ѝ.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Се разделија и Томаица со забрзан од продолжи накај киното „Манаки“.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Ти беше првиот амбасадор кој ја поздрави новата држава!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се разделивме. Повеќе никогаш не се видовме. Бев импресиониран од неочекуваниот настан.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Махмуд Дарвиш со тивките пораки, со длабоките метафизички засеци во душата на страдањето на палестинскиот човек сметаше дека не беше дојдено времето, вистинското време за враќање во Палестина според диктатотна договорите од Осло.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се разделија! Не беа заедно но се почитуваа. Судбината сакаше да се вратат обајцата во Рамалах, во родната Палестина и тука да ги закопа смртта!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
- Јас ќе си одам дома... - прошепоти таа. Најдобро е да се разделиме. Сега.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Се ракуваа со Марија. Се разделија. Имаше потреба да се сврти.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Таа парцела во гробиштата во Бристол Илко ја закупи со госпоѓата Ана што ја запозна во бањата во Бристол каде што се лечеше од реума и која го зеде да живее кај неа и која го засака толку што не сакаше и по смртта да се раздели од него, та закупи парцела за гроб и за неа и за него - еден крај друг.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Стални ме, во твоите корени скри ме никојпат да не се разделиме.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
И така, нашите јатрви, толку „мили“, толку „драги“ во почетокот, не проживеаја ни три години заедно, ги натераа браќата да се разделат. И се разделија.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Се измешаа така и се разделија на групи и секоја група бодињаше по една уличка, за да се сретне со друга во друга та да нема каде да се поминат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
„Тоа се гледа од нејзиното одење, јадење, седење, лежење. Co Илка си шушкаат, од милина не можат да се разделат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Кога патема помисли дека можеби ќе мора да се раздели од својот питачки стап, кој го носи осумнаесет години, од манастирската торба во која ја носеше иконата од свети Илија закитена со босилкова китка, — сети болка и тага на душата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Меѓутоа, мора да се каже дека Мајкината „италијанска врска” беше измешана со грчката, така што беше тешко да се разделат.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ќе се разделиме. Ќе одлетам од тебе како младо пиле од гнездо.
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
- Сега да се разделиме - рече Горјан. - Дојди пак по дрва и јави ако има нешто ново. - Добро - одговори Трајче и тие се разделија. ***
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
А потоа се разделивме. Заминав на вечера во студентската менза.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Додадов дека се разделивме кај Плоштадот. Раде ја потпевнуваше онаа, Ветерот што ја следи реката.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
4. Заборави дека некогаш сме се разделиле мисли на времињата кога сме се шетале како месечари низ светот на копнежите кога душите сме си ги испраќале видовити над некое непознато море да се љубат ноќе, кога сонот ни гледа во ѕвездите – сите нѐ стрелаа, само вечноста нѐ погоди.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Зимата и заборавот се сретнале некаде зад нашите допири и кога се доселиле немо, небаре љубовници се разделиле. ... а толку сакав да ти го цртам аголот на тој лелек на цветот, меѓу луѓе залутан.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Откако се разделил од крвта во којашто влегувал како во матка залудно се привикннува на гледање.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Заборови дека некогаш сме се разделиле мисли на времињата кога сме се сретнувале две раскрсници во градот на некој збор кога сме плачеле по црвената боја на небото ти во туѓина, јас во туѓина а секој миг сме се гушкале ко добромисли јас во твоето око, ти во моето Заборави дека засекогаш нè разделиле...
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Се разделија. Вратата се отвори и внатре влезе мирисот на тивкиот свет што ги чекаше.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Играа и се веселеа сѐ до пред зората, а потоа се разделија.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Да ти покажам колку болни и тешки можат да бидат, зошто секој трепет на гласот е страв да се разбудиш од сонот да се разделиш.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
- Секаде се еден до друг, од прво до четврто, па и во петто не се разделија... милата Јана, никогаш за ништо не го накодоши - како што знаат да кодошат девојчињата - секогаш сакаше да му даде и гумичка, и молив, и боички, и острилка, му даваше без да побара, не им требаа зборови - со поглед се разбираа...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Ја удрил човекот, ѝ направил крвава рана - па се разделиле, секој фатил на своја страна.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
- Туку, - рече тој, - сакав да ве прашам од кое село преку планинава сте, ама бидејќи ни вие не ме прашавте подобро да се разделиме како да не сме се виделе. - Подобро, - рече Шишман.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Се разделивме пред Четрок, на раскрсницата: тие на една страна, јас на друга.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Нема како да се разделиме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сами сме. Ништо не велиме. Некое немо разбирање нѐ гони да се разделиме.
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)