се (зам.) - раздвои (гл.)

Тој притисна на гаста и ние јурнавме назад; дојдовме до свиокот и тој застана; го насочи фарот кон колата, но ништо не можеше да се види внатре, освен две силуети што се раздвоија кога фарот блесна.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
„Ја добив книгата“, рече тој, кога се раздвоија.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Пајо, реков. И кога ќе се раздвоите, пак ќе бидете пријатели.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)