се (зам.) - разведрува (гл.)

— Ај, да видам, велам и ми се разведрува лицето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сега неговото лице се разведруваше, се враќаше јасната синевина на неговите очи што и нас нѐ смируваше.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Циљка сврте глава на спротивната страна и сега виде како отаде трапот - небото почна полека да се разведрува.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)