се (зам.) - разболи (гл.)

Се породи... неколку дни живееше се разболе... тивко умре.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
На Станче сите се радуваа... ама еден ден се разболе.. умре...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Невена веќе беше десет години, а Стојан три, татко им Нисе се разболе.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Впрочем, Никола се сметал за ктитор, та бил сигурен дека ќе биде закопан до олтарот, каде што неколку години пред тоа бил закопан еден член од семејството Поцо, свештеникот Горѓија, “Георгиа Иереј“, кој бил во добри односи со Никола и кој свештеникувал кусо време, бидејќи се разболел и рано умрел.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Сме можеле да се разболиме.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Да не се разболиш па утре да не можеш да одиш на прошетка до Сарај“...
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Многу си ми молчалив вечерва.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
ЈАС сосем случајно се извлеков да не направам пакост со овие раце, што сега ја крепат оваа глава да не падне - да не се стркала како тиква... тиква тиквосана, секој може да ја повела како му се сака...
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
На сета мака и се разболел, па така не можел да го чуе Бојановото пукање и не можел да одговори.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Отиде да се грижи за добитокот кој неколку дена, откако дедо Иван се разболел, ниту е хранет ниту е поен.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Еднаш, пред година, - две, дедо Иван нешто се разболе, па мораше подолго време да биде в село.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Еден мој познаник се разболе од тешка болест. Сакам да преживеам, рече.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Во некои случаи е можно дрогата да индуцира напади на паника, несоница, депресија и бидејќи го зголемува пулсот и крвниот притисок, луѓе кои се осетливи на овие ефекти, сериозно можат да се разболат.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
- Да не ни се налутил? - рече друга. - Да не се разболел? - рече и третата.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Секогаш е тажна и загрижена. Се плашам да не се разболи...“
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
А ако се доразболат овдека, ќе умрам од мака дека не сум отишла. За никаде не сум.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А чувме дека се разболел и еден од готвачите, вели, и тој ден ништо не јадевме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ако појдам и јас в планина, може да ми се доразболат децава.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А после чувме и гласови, вели, дека во еден полк се разболеле деветстотини војници. 190
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Уште наредниот ден изутрината го известија везирот за смртта на градителот и му ги предадоа преостанатите сметки и нацрти на мостот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
А градителот патуваше и патуваше, па кога дојде на два конака пред Цариград, се разболи од чума.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
- А кажуваат, кога Велко, сватот твој, ти ја кажал мојата клетва си се разболел.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Дури и зелката се разболе од зеленчукова килавост, од тумори против кои селската рамнодушност со години веќе не се бореше.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Дишејќи ги така опојните мириси што избиваа од сламарицата, чувствувајќи го нивното благотворно дејство, на ум му дојде истото вакво дишење на сламата во плевната кога како дете се разболе; бегаше од болеста што го имаше приковано за креветот во собата и одеше кришум во плевната и запретувајќи ја главата во сламата и сеното, дишеше од миризбата и чувствуваше како го закрепнува.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Кога се разболе од задоцнета сипаница, Иван по пошта ѝ испрати сѐ што потсеќаше на неа - и писма и слики.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Едно време баба ми се разболе, но сепак доживеа чичко ми Павле да го ожени. Тој беше само девет месеци постар од брат ми Блажо.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Било зимно време, немало дрва, таму со слама се грееле, (сиромаштија), се разболела мајка ми од воспаление на белите дробови.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Едно време се разболев, стомакот почна силно да ме боли, одзади ме чешаше и многу ослабнав.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
А кога сонот навистина стана вистина, цели дванаесет ноќи од синот на Тајко бегаше сонот, а клепките му тежеа како весла, иако целото негово тело се разболе и плачеше за сон.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Од студ се разболеа многу луѓе.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Од студот повторно се разболе Илко: одново го зафатија поранешните трески: ту се тресеше од студ, ту гореше од оган.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
И кога најпосле на Трна ѝ се разболе и последната надеж, Пецето, — тој побрза да ја исплаши дека свети Илија толку се разлутил на неа што не ја дава нивата за манастир, та ете и последното пиленце ќе и го прибере.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
На моменти се каеше оти ќе си го подгази девојчето, може и да остане кржлаво, недодоено (оти во Мариово децата ги дојат три години); може да ѝ се разболе чувај боже“; а од друга страна, пак, се радуваше при мисла и увереност дека тоа што ќе дојде ќе ѝ биде „баце“ на Нешка.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Се разболе од бубрезите. Вториот син ја однесе во Тирана. Таму ја оперираа.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
„Гледај, те молам“, му се насмеа в лице, „ако си ти личноста која од толкавата зацапаност може и да се разболи, и ако цениш дека токму јас сум спасителката што може да те исцели, речи го тоа директно, а не во трето лице!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Жената неочекувано се разболела, а ќерката со фијакер тргнала низ Париз да набави лек; возењето траело 4 часа, а кога се вратила, девојката прашала: „Како е мојата мајка?“
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ако е до тебе и тоа ќе се разболи од грип.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Татко ми, како секогаш откога се разболе, молкум читаше во фотелјата, со грб кон вратата, далеку од куќата, во ужасната осама со која се мачеше себе си и другите, во која тонеше упорно, тврдоглаво, обземен од сопствената слабост.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Јас се разболев од некаква таинствена болест.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Вреди да се работи, макар и за помала полза, зашто вложениот труд, вака или онака, дава некакви резултати, додека од празното седење немаме никаква фајда, дури, како што често се вели, од седење човек може и да се разболи.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Во селото, додека лежев болен од тифус, таа за цело време додека сум бил во бессознание, не водејќи сметка дека и самата можела да се разболи, била крај мене.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
— Се разболе, вели, и го префрлија во Албанија.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)