се (зам.) - прошари (гл.)

Се прошарале рудините на Заилски Алатау, блескоти нестопениот снег во засеците, како потквасено млеко.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Папратот почна да ја отфрла својата темно зелена боја, овошките покрај потокот се прошараа со жолти лисја, но највидливо беше присуството на есента во шумата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)