се (зам.) - промушне (гл.)

Благо, без тежина, тој му го поклопил на видовникот едното рамо со дланка и му рекол да не се спротивставува, да легне на грб пред неговите нозе, да остане без отпор пред ножот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Низ толпата се промушнал здив на олеснување - од искони ножот бил дел на нивна коба.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се промушнав низ луѓето не извинувајќи се и излегов напред.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)