Чанга со восхит слушаше една вечер кога татко ми занесено му раскажуваше како козата успешно поминувала низ римската, византиската, отоманската, па еве веќе успеала да се пробие и низ сталинската империја.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
И како ќе се пробие? Петнаесет борци се бореа против илјаден турски аскер! Петнаесет пушки против илјада!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Борците се проредија... паднаа пет-шест души, но обрачот не можеше да се пробие.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Се пробив низ народот и стигнав до предниот ред.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Се разбира дека присуството на д-р Сотировски, единствен Југословен во Париската опсерваторија, која со макотрпна и деноноќна работа се пробива во врвовите на науката, ми овозможи уште полесно да се вовлечам во многуте катчиња од опсерваторијата.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Во килавата мугра, Гита Корец гледа кон народните населби и ја чувствува, особено во вакви ледни мугри во кои на небото сенишно се пробиваат првите зраци, неизвесната судбина надвисната над градот.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Што да прави сега со децата? Што ќе прави ако нешто му се случи, заглавена помеѓу овој град што ѝ стана туѓ, веќе снемилен дом и оваа војна што сите, па и неа ги насели во еден масовен кошмар?
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Колоната претпазливо се пробива низ врбјаците наудрени во калливото трапиште.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
- Третата група баталјони со Главниот Штаб на НОВ и ПО на Југославија требало да заминат на 31 јануари од с. Зборско со задача да ја преминат реката Вардар, да се пробијат низ Источна Македонија и да избијат на секторот: Куманово-Крива Паланка-Врање-Црна Трава-Лужница и да се соединат со македонските, јужноморавските и косовските единици.113
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Таа се влече низ планинските теснини, ја следи реката, лази незабележливо низ полето, ги обвиткува крадешкум перифериските куќи и наеднаш е на улиците: како непријател што ги измамил градските стражи и се пробил ненадејно низ слабо бранетите места, таа наѕирнува зад аглите, претрчува преку раскрсниците, ги освојува куќите една по една.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Потем пак се исправи. И полека, тетеравејќи се, се проби низ тесниот ходник до својата гримерна.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Не успеа да се пробие, па се врати, одново се залета и со силен скок се најде преку него, легнат во снегот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
За разлика од философите, кои живеат од репродуктивната економија на теориските знаци, „литературата полноправно се движи во шума, во светот како во џунгла, низ која мора храбро да се пробива“.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Додека ние се повлекуваме сомневајќи се, Енценсбергер елегантно го поентира својот поетски став.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
6 песна Јуначкото тело на Кузмана беше од рани лути ишарано цело, што беа се пробиле лесно низ ребрата збрани се до внатрешните делој.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Тој има вкус за доблест. Продолжува да оди по патот на кој стрчат острите врвови на младите тревки, не плашејќи се да се пробијат меѓу збиените камења.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Врз црна позадина отсјај како од новогодишни прскалки зимско сонце се пробива низ клепките.
„Најважната игра“
од Илина Јакимовска
(2013)
Бев првиот во колоната. Се пробив низ снегот и на сет глас повикав.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Успеавме да излеземе, но не успеавме да се пробиеме на Руга Анастас Дурсаку, не успеавме да ја најдеме фабриката за цигари која е нашиот единствен ориентир за да ја најдеме зградата во која живеевме пред шеесет години.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Како да стасува од друг свет, од зад некоја граница до која нивните мисли ни во најсветлите мигови не ќе најдат пат, низ ветрот се пробил танок писок.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Потег - болка меѓу очите, јад во срцето.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
А сега снегот воопшто не врнеше и Змејко можеше многу добро да си го замислува тој грамаден сам крмак, тоа ѕвере со по два заба, вкопани напред во белината, со една огромна снага, по чии скокови земјата сета татне, како се пробива во мугрите низ неговата долина, споро, плавно и без скршнување.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Веле стои на пештера, тој ми вели ем говори: „Ај станујте, мој другари, фашистите сардисаа, сега за нас живот нема, живи ќе нѐ изваќаат“ Сите тогај се пробија, се пробија, куртулија, другар Пецо ни погина – фашистите го фатија, главата му пресекоа, долу село ја снесоа, долу село во Габровник, во Габровник на средсело.
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
Како бајонети на силна светлина се пробиваат звуците на фанфарите.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Борбата траеше цела зима и пролет. (Беше некоја лоша и студена пролет која никако не му дозволуваше на летото да се пробие).
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Она што не може да се искаже, кое искусните и напатените луѓе го чуваат во себе како скриено добро и кое, само понекогаш, несвесно им се одразува во погледот, движењето и зборот.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Од оваа страна на оградата, измешани со масата обични смртници, ние, старите уморни работници од кулата, се гледаме едни со други, реки солзи течат по обелените бради. Ех, младост!
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Во селото што го носи во себе Чинго, веќе се пробиле и елементите на онаа цивилизација што до пред педесетина години немаше никаков пристап во духовната сфера на народниот раскажувач.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Се пробива низ неа, на ноќта светлост и дава, да не може црнината да завладее пригушен блесок на црното платно става.
„Од дното на душата“
од Александра Велинова
(2012)
За миг изгледаше дека двата мускулести колка ќе му ја сомелат утробата во каша, а потоа се проби, малку испотен.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ненадејно, како потопена урнатина што ќе исплива на површината на водата, една мисла му се проби во свеста: „Но тоа не се случува навистина.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Беше ноемвриска ноќ. Врнеше студен дожд и мислевме дека на таков начин полесно ќе се пробиеме.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
11. Лежи песната ранета на твоите овенати усни и млакиот шепот сака некому да ја рече Никој не слуша Бараат очите твои низ ноќта в ноќ што се мрачи и стихот со болката измешан не може дално да оди Никој не слуша Те слуша болката само и неа сега ја слушаш сал ти Во овој мрак што се грчи самотата станува болка песната станува болка болка е сета ноќ Ноќта го испи мракот и стине во шепотот млак во очите песната бледнее и немо се пробива мракот пред потполниот мрак
„Елегии за тебе“
од Матеја Матевски
(2009)
Тогаш имаше многу магла и гласовите тешко им се пробиваа низ пасамката бели влакна, а сега нема толку магла, ама има тенки и скоро невидливи сиџимки дожд низ кои исто така тешко се пробиваат гласовите.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Се пробива меѓу луѓето што се растоварат и го подзабрзува братчето Поарно да останеше во вагонот, вака можам и тебе да те загубам!
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Успеав, со големи тешкотии, да се пробијам низ снегот, да стигнам до нашата стара куќа.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Сепак, дождот се проби до нив, и им ги намокри светлите фустани и го искваси момчето.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
„Веќе одамна си се пробила“, рече тој. Таа застана размислувајќи. „Да“, мораше да признае.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Рашири нозе, се потпре на дебелиот стап и со гаврење во гласот, ја праша: - Од каде вака, жено?
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
А со деновите што одминуваат, одвај забележливо се враќа во нејзините очи онака како што на каменот се појавува лишај и како што коренот се пробива низ кремени.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Брза зашто сонцето се навали над високата плаиина.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Се омажила во дваесет и второто лето.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ходникот е замрачен, и зракот светлина што се пробива од дневната соба постепено се губи, пред прагот да се распрсне во бледа магла.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Во тоа време кога Бандо и жена му ги сонуваа овие соништа, војската крстосуваше низ селото: одеа на фронт, се враќаа, пренесуваа раненици, довлечуваа оружје; се слушаше далечно пукање на топови; луѓето се качуваа на планината, одеа со чунови по езерото да чујат што подобро, се будеа ноќе кога пукотите на топовите ќе се огласеа поблиску, и со нетрпение чекаа да се пробие веќе еднаш фронтот, да дојдат сојузничките војски од Грција, да им дојде крај на овие исчекувања и маки.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Имам впечаток дека противникот се обидува да се пробие до Пиљкати.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Со очајнички напор се пробија низ наметот и излегоа на бришан простор.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Чунот се пробиваше тешко низ тесниот пат, просечен низ честата гора од трска.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Успеал да се пробие низ сите обрачи и дојде да ме види.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)